 |
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μίκης Θεοδωράκης
Γράφω τραγούδια πάντα λυπημένα
χασάπικα, ζεϊμπέκικα βαριά
γιατί σ’ αυτόν τον προδομένο τόπο
νιώθω σαν πρόσφυγας χωρίς γενιά.
Τα τραγούδια μου που κλαίνε
κι έχουν ρεμπέτικους σκοπούς
μιλούν για περιφρονημένους
και καταριώνται δυνατούς.
Γράφω τραγούδια πάντα μοιρολόγια
Μανιάτικα, Ηπειρώτικα συρτά
γιατί στους δρόμους έρημη η Ελλάδα
σβήνει, ανασταίνεται και ξεψυχά.
|  |
Text: Mihalis Bourboulis
Musik: Mikis Theodorakis
Uraufführung: Mikis Theodorakis
Ich schreibe immer traurige Lieder
Chasapiko und schwere Zeimbekiko-Tänze,
weil ich mich in dieser verräterischen Musik
wie ein elternloser Flüchtling fühle.
Meine Lieder, die weinen
haben Rembetiko-Melodien,
sie handeln von Mißachteten
und verfluchen die Mächtigen.
Ich schreibe immer klagende Lieder
Tänze von der Mani und den Syrtos aus Epiros,
weil das arme Griechenland auf den Straßen
verscheidet, wieder aufersteht und stirbt.
| |
