 |
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Βασίλης Γαβριηλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Όπως μ’ αγαπάς νιώθω πως με πνίγεις,
έτσι που το πας πιο καλά να φύγεις,
όσο μου ζητάς τόσο θα βαριέμαι να σου δώσω.
Όπως μ’ αγαπάς μάλλον δε μου κάνεις,
με υπερβολές σίγουρα με χάνεις,
και με απειλές τότε είναι που δε σου ανήκω.
Δεν είμαι κανενός,
έχω θέμα, είμαι διαφορετικός,
μες στην τρέλα μου για όλα ικανός.
Αν φύγω μακριά, δε θα σ’ αρέσει.
Δεν είμαι κανενός,
μοιάζω με στεριά και είμαι ουρανός,
πού με πας, δε φυλακίζεται το φως.
Δεν είμαι κανενός και αν σ’ αρέσει.
Όπως μ’ αγαπάς με τις φλόγες παίζεις,
έτσι γενικά με καταπιέζεις,
άλλα υλικά έχουν τελικά τα όνειρά μου.
Όπως μ’ αγαπάς χάνω τον αέρα,
βλέπω τα κενά και το παραπέρα
κι όλο πιο συχνά απ’ τη φυλακή σου δραπετεύω.
|  |
Lyrics: Eleni Yiannatsoulia
Music: Vasilis Yavriilidis
First version: Nikos Oikonomopoulos
In your way of love I feel like I have drowned
Better be away than to be coming!
The more you ask me the less I want to give
Your kind of love isn't for me!
Don't exaggerate me, because you'll lose
Don't threaten me, I'll never be yours!
I'm not that kind of guy - I'm a man of principle!
I have a difficult mind -
I'm ready for everything in my crisis!
If I was away, you wouldn't like it
I'm not that kind
I'm like the earth, but I'm the sky
Where you want to go? I don't see any light!
I'm not that kind - no matter if you like it!
In that way of your love you're playing with fire
You're pressing with it my soul and my body
My dreams are different from what you think
I lost my breath of you loving me
I see the gaps, moreover, I've seen
I want too often to leave your prison!
| |
