 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Μες στους δρόμους θα πεθάνω,
δεν αντέχω παραπάνω.
Απ’ τις πολλές καταστροφές τα έχω πια χαμένα
και μοναχά ο θάνατος απόμεινε για μένα
κι αλίμονο σ’ εμένα, αλίμονο σ’ εμένα.
Μ’ έχει φάει η αδικία
και του κόσμου η κακία.
Δε φτάναν τόσα βάσανα που μου `ρθαν μαζεμένα
μα και για σένα, άπονη, πληρώνω τα σπασμένα
κι αλίμονο σ’ εμένα, αλίμονο σ’ εμένα.
Ορφανός, δυστυχισμένος
κι απ’ τους φίλους μου καμένος.
Κουράστηκαν τα μάτια μου να είναι δακρυσμένα
και μοναχά ο θάνατος απόμεινε για μένα,
κι αλίμονο σ’ εμένα, αλίμονο σ’ εμένα.
|  |
Lyrics: Kostas Virvos
Musiikki: Babis Bakalis
Kantaesitys: Stelios Kazadzidis
Kaduille kuolen,
en kestä enempää.
Monista katastrofeista olen jo sekaisin
ja vain kuolema jäi mulle
ja kurjaa mua, kurjaa mua.
Mut on vienyt turhuus
ja maailman pahuus.
Mulle riittivät tuskat kertyneet
mutta myös sinun, julmuri, maksan särkyneistä
ja kurjaa mua, kurjaa mua.
Orpo, onneton
ja ystävien hylkäämä.
Väsyivät silmäni olemaan kyyneleiset
ja vain kuolema jäi mulle,
ja kurjaa mua, kurjaa mua.
| |
