 |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Θα ’θελα απόψε με φιλιά
τα μεταξένια σου μαλλιά
να τα γεμίσω
και το κορμάκι σου τ’αγνό
μ’ ένα μου χάδι απαλό
να τ’αγκαλιάσω.
Να ’ξερες πόσο σ’ αγαπώ
πως να στο πω, πως να στο πω
δε θα τολμήσω να σου μιλήσω
μόνο τα μάτια μου, θα στο λεν :
Σ’ αγαπώ κι όμως εσύ δεν ξέρεις τίποτα
τους καημούς και τα φαρμάκια μου τ’ανείπωτα,
πόσες φορές ως την αυγή με τ’ άστρα μίλησα
πόσες φορές στον ύπνο μου γλυκά, τρελά σε φίλησα.
Κι ίσως γι’αυτό σκορπούν τα χείλη σου ηδύποτα
Σ’ αγαπώ κι’όμως εσύ δεν ξέρεις τίποτα.
|  |
Tекст: Paradosiako
Mузика: Paradosiako
Остале представе: ."\n"
Желео бих вечерас пољупцима
твоју свиленкасту косу
да напуним,
а твоје чисто тело
својим нежним додиром
да обгрлим.
Да знаш колико те волим,
како да ти кажем, како да ти кажем,
нећу се усудити да ти причам,
само ће ти моје очи говорити:
Волим те, ал' ти о томе не знаш ништа,
о мојим мукама иотровима неизреченим,
колико сам пута до зоре причао са звездама
колико сам те пута у сну слатко, лудо пољубио.
па се можда зато твоје усне расипају сласно.
Волим те, ал' ти о томе не знаш ништа.
| |
