 |
Στίχοι: Νίκη Παπαθεοχάρη
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Εγώ μεγάλωσα σε γειτονιά με τσέρκι
κι οι θεωρίες σου με βρίσκουν μακριά
επιχειρήματα, παράλογα κ αστεία
και προσπαθείς να με τρελάνεις λογικά.
Eσύ γεννήθηκες για ν’ αγαπάς εσένα,
περνάς απέναντι και εξαίρεση καμιά.
Αν είναι έτσι αυτό που λες εσύ αγάπη
μάλλον ζητάς να με τρελάνεις λογικά...
Μελαγχολία μου, εσύ κυρία μου
σ’ όλα τα δύσκολα εσένα αγκαλιάζω...
Μες το πουκάμισο έχω μια θάλασσα
μα τη ζωή μου δεν μπορώ να την νοικιάζω
Άδειο δωμάτιο με θέα μόνο δάκρυ,
ξάγρυπνες νύχτες και αδέσποτα φιλιά,
και εγώ σου λέω πως αυτό δεν είναι αγάπη
και δεν μπορείς να με τρελάνεις λογικά.
Ψυχή μου δείξε μου την επανάσταση σου,
μην συμβιβάζεσαι σε θέματα καρδιάς.
Τι λόγο έχεις να νοικιάζεις τη ζωή σου
μελαγχολείς και σ’ αδιέξοδο τραβάς!
|  |
Lyrics: Niki Papatheohari
Music: Yioryos Sabanis
First version: Nikos Oikonomopoulos
Ι grew up on the outskirts of the city
In your view I'm too far
But you have the wrong opinion,
With it you want to change my mind!
You're born and live for a love of your own,
Without any exception for somebody else!
If you belive it's some kind of love,
Maybe you want to drive me crazy!
Oh, my sadness! You're important to me!
I embrace you, it's for me too hurt!
Under my shirt I'm like a sea,
But you can't fit into my life!
An empty room that sees my crying,
The kisses into nothing on the sleepless nights
In my point of view it's not а love,
and you won't never change my mind!
Oh, my soul, can you stand up and fight?
Take your heart without a doubt!
Why did you give up your life
In to hopelessness for a long time?
| |
