 |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Μη διαθέσιμο 
Πρώτη εκτέλεση:
Για το χατήρι του γαμπρού
για τη χαρά της νύφης
θ’ ανοίξω το χειλάκι μου
γλυκά να τραγουδήσω.
Να ζήσουν χρόνους εκατό
και εξάμηνα διακόσια ,
να κάνουν γιους μαλάματα
και γιους καπεταναίους
Ποτέ μου δεν τραγούδησα,
τραγούδια `γω δεν ξέρω,
για το χατίρι του γαμπρού,
για τη χαρά της νύφης,
που `ταν η νύφη μάλαμα,
γαμπρός κομμάτι ασήμι,
θ’ ανοίξω το χειλάκι μου
να ειπώ ένα τραγούδι:
-Νύφη μου, πού το διάλεξες
αυτό το παλληκάρι,
αυτόν τον όμορφο το νιο
του Μάη το βλαστάρι;
-Στη στράτα που εδιάβαινα
με μια γειτόνισσά μου,
μ’ αγκάλιασε, με φίλησε,
μου πήρε την καρδιά μου
|  |
Text: Paradosiako
Musik: Mi diathesimo
Uraufführung:
Dem Bräutigam zuliebe
und zur Freude der Braut
werde ich meine Lippen öffnen
um lieblich zu singen.
Sie sollen hundert Jahre leben
und zweihundert Halbjahre,
sie sollen goldene Söhne zeugen
und Söhne, die Kapitäne werden
Noch nie habe ich gesungen,
Lieder kenne ich keine,
dem Bräutigam zuliebe
und zur Freude der Braut,
war doch die Braut golden
und der Bräutigam ein Stück Silber,
werde ich meine Lippen öffnen
und ein Lied singen:
- Meine Braut, wo hast du dir
diesen Burschen ausgesucht,
diesen hübschen jungen Mann
den Sprössling des Mai?
- Als ich die Straße entlang ging
mit einer Nachbarin zusammen,
hat er mich umarmt und mich geküsst
und mir mein Herz gestohlen
| |
