 |
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή
κι εγώ που σ’ έχασα και όλα σ’ τα ’χω δώσει
με κάτι ρέστους θα τη βγάλω ως την αυγή,
γιατί όποιος χάνει στη ζωή μπορεί να νιώσει.
Στέλιο μου, τα τραγούδια σου
απ’ την κασέτα ρίχ’ τα,
για μας που πρόδωσ’ η ζωή
δεν ξημερώνει Κυριακή,
δεν τελειώνει η νύχτα.
Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή,
τσιγάρο κι έσβησε στα χείλη το Σαββάτο.
Κι εμείς ακόμα στο ποτήρι μας σκυφτοί
λες και δεν πάει η ζωή μας παρακάτω.
|  |
Lyrics: Pythayoras
Musica: Manos Loizos
Prima esecuzione: Haroula Alexiou
Fra cinque ore è l'alba della domenica,
ed io che ti ho perduto e tutto ti ho dato,
con quel poco che mi è rimasto tirerò avanti fino all'alba,
perché colui che perde nella vita deve capire.
Stelios mio, le tue canzoni riposte nel cassetto,
le ho gettate via,
per noi, che la vita ha tradito,
non albeggia di domenica,
non finisce la notte.
Fra cinque ore è l'alba della domenica,
anche la sigaretta mi si è spenta sulle labbra, sabato.
E noi siamo ancora chini sul nostro bicchiere.
Dimmi: non va a rotoli anche la nostra vita?
| |
