 |
Στίχοι: Νότης Περγιάλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες:
Γιάννης Πουλόπουλος
Μαίρη Λίντα
Χορωδία Τερψιχόρης Παπαστεφάνου
Καρδιά μου ποιος τη πόρτα σου χτυπά
χτυπάει και εσύ δε βγαίνεις
Ηρθ’ η χαρά κοντά σου μια βραδιά
και εσύ δε κατεβαίνεις
Τι να την κάνω τη χαρά
χαράς τον που την έχει
Να τη σηκώσω στα βουνά
στο κρύο δεν αντέχει,
στο σπιτικό μου είναι στενά
και μέσα μου όλο βρέχει
Την στόλισα στεφάνι στα μαλλιά
και πάω να τραγουδήσω,
μα ο στεναγμός μου πνίγει τη μιλιά
και όλο γυρίζω πίσω
Τι να την κάνω τη χαρά
χαράς τον που την έχει
Να τη σηκώσω στα βουνά
στο κρύο δεν αντέχει,
στο σπιτικό μου είναι στενά
και μέσα μου όλο βρέχει
|  |
Lyrics: Notis Peryialis
Musica: Mikis Theodorakis
Prima esecuzione: Yriyoris Bithikotsis
Altri spettacoli:
Yiannis Poulopoulos
Mairi Lida
Horodia Terpsihoris Papastefanou
Il mio cuore bussa alla tua porta,
bussa, ma tu non esci.
Venne la felicità vicino a te una sera,
ma tu non scendesti.
Come posso farla più felice
di una felicità che già possiede.
Perché io salga con lei sui monti:
il freddo non sopporta,
nella casetta mia si vive nelle ristrettezze,
ma dentro di me c'è l'abbondanza.
La immagino ornata con la corona nuziale sui capelli,
e vado a cantare,
con la voce soffocata dai singhiozzi,
e vado in giro senza meta,
Come posso farla più felice
di una felicità che già possiede.
Perché io salga con lei sui monti:
il freddo non sopporta,
nella casetta mia si vive nelle ristrettezze,
ma dentro di me c'è l'abbondanza.
| |
