 |
Στίχοι: Γιάννης Μέτσικας
Μουσική: Γιάννης Μέτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Ήταν άνθρωπος δικός μας
φίλος κι αδερφός μας χάθηκε μακριά
Αν τον δεις μέσα στη νύχτα
πες του έχε γεια
Παραθύρι μου κλειστό
πώς να το συλλογιστώ
ήταν η καρδιά του κήπος με πουλιά
άνοιγε και μένα τα φτωχά παιδιά
Ποιος θυμάται και δεν κλαίει
τα μεγάλα βράδια με γλυκό κρασί
αν τον δεις τον αδερφό μας
μίλα του κι εσύ
Παραθύρι μου κλειστό
πώς να το συλλογιστώ
ήταν η καρδιά του κήπος με πουλιά
άνοιγε και μένα τα φτωχά παιδιά
|  |
Lyrics: Yiannis Metsikas
Musica: Yiannis Metsikas
Prima esecuzione: Yioryos Dalaras
C'era un nostro uomo
nostro amico e nostro fratello, perduto in terre lontane
se lo vedessi di notte
gli augurerei tanta salute
La mia finestra era chiusa
quando pensavo a lui
il suo cuore era come un giardino con gli uccelli
si apriva a me e agli altri ragazzi poveri
Chi può ricordare, senza rimpiangerle,
le lunghe serate con vino dolce
se vedessi il nostro fratello
parlagli anche tu
La mia finestra era chiusa
quando pensavo a lui
il suo cuore era come un giardino con gli uccelli
si apriva a me e agli altri ragazzi poveri
| |
