 |
Στίχοι: Διονύσης Τζεφρώνης
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άλλες ερμηνείες:
Ελένη Βιτάλη
Το χιόνι άσπρο στο βουνό μα η ψυχή μου μαύρη
το περιστέρι τ’ ορφανό παρηγοριά που νά `βρει
οι μέρες φεύγουν κι ο καιρός μα το μαράζι μένει
χοντρό σκοινί παίρνει ο καημός τα σωθικά μου δένει
Άμα δε σε δω το βράδυ ζωντανός θα πάω στον Άδη
ζωντανός θα πάω στον Άδη άμα δε σε δω το βράδυ
Σου στέλνω γράμμα σε χαρτί κι απάντηση δε δίνεις
τη δόλια μου καρδιά γιατί σαν το κερί τη σβήνεις
Κι αν σβήσω όλες τις συμφορές θα `ναι διπλός ο πόνος
γιατί πεθαίνει δυο φορές όποιος πεθαίνει μόνος
Άμα δε σε δω το βράδυ ζωντανός θα πάω στον Άδη
ζωντανός θα πάω στον Άδη άμα δε σε δω το βράδυ
|  |
Lyrics: Dionysis Tzefronis
Musica: Adonis Vardis
Prima esecuzione: Yioryos Dalaras
Altri spettacoli:
Eleni Vitali
La neve sul monte è bianca, ma il mio cuore è nero,
il colombo orfano dove può trovare conforto?
I giorni passano e così il tempo, ma rimane la pena,
il dolore prende una grossa corda e mi percuote le viscere.
Se stasera non ti vedessi, andrei, ancora vivo, nell'Ade,
andrei, ancora vivo, nell'Ade, se stasera non ti vedessi.
Ti scrivo una lettera e non mi dai una risposta,
perché spegni perfidamente il mio cuore come una candela?
E se io spegnessi tutte le disgrazie sarebbe doppia la sofferenza,
perché muore due volte chi muore solo.
Se stasera non ti vedessi, andrei, ancora vivo, nell'Ade,
andrei, ancora vivo, nell'Ade, se stasera non ti vedessi.
| |
