 |
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Χρήστος Γκάρτζος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Τι δώρο να σου φέρω στην ανάσταση
τα πλούτη δηλητήριο χρόνια τα `πιαμε
μια προσευχή θα κάνω μια παράκληση
συγχώρα μου τ’ ανθρώπινα κι αγάπα με
Βγες τη νύχτα στο μπαλκόνι μέτρα τα νεκρά τ’ αστέρια
είμαστε στον κόσμο μόνοι γύρω άδειος ουρανός
η ζωή γυμνούς μας φέρνει και μας παίρνει μ’ άδεια χέρια
μόνο η αγάπη μένει όλα τ’ άλλα είναι καπνός
Με παίρνουνε οι δρόμοι και με σέρνουνε
τυφλό πουλί που φτερουγά στην άβυσσο
οι ώρες της αγάπης μόνο μένουνε
να βρω δυο μέτρα ήλιο και παράδεισο
Βγες τη νύχτα στο μπαλκόνι μέτρα τα νεκρά τ’ αστέρια
είμαστε στον κόσμο μόνοι γύρω άδειος ουρανός
η ζωή γυμνούς μας φέρνει και μας παίρνει μ’ άδεια χέρια
μόνο η αγάπη μένει όλα τ’ άλλα είναι καπνός
|  |
Lyrics: Sotia Tsotou
Musica: Hristos Ykartzos
Prima esecuzione: Yioryos Dalaras
Che dono ti posso portare per Pasqua?
Ricchezze? Da anni beviamo veleno.
Dirò una preghiera, una supplica:
perdonami e amami umanamente.
Esci di notte sul balcone a contare le morte stelle,
siamo soli nel cosmo, attorno a noi c'è un cielo vuoto,
la vita ci fa nascere nudi, e ci afferra con mani vuote,
solo l'amore rimane, tutto il resto è fumo.
Le strade mi afferrano e mi trascinano,
come un uccello cieco che agita le ali sull'abisso,
solo le ore d'amore rimangono,
perché io possa trovare a due metri da me il sole e il paradiso.
Esci di notte sul balcone a contare le morte stelle,
siamo soli nel cosmo, attorno a noi c'è un cielo vuoto,
la vita ci fa nascere nudi, e ci afferra con mani vuote,
solo l'amore rimane, tutto il resto è fumo.
| |
