 |
Στίχοι: Κώστας Κινδύνης
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Ξεκίνησες το χάραμα στ’ αγιάζι
με κείνο το παλιό το φορτηγό
το Χάρο που σου πάτησε το γκάζι
τον είχες μια ζωή συνοδηγό
Εσύ ένα τραγούδι είχες μόνο
θα σπάσω τη φωνή μου να μη βγει
θα κόψω απ’ το τραγούδι τ’ οξυγόνο
να σβήσει όπως έσβησες κι εσύ
Πού να `ξερα να ζήταγα τη χάρη
μια κι ήμασταν μαζί από παιδιά
και μένα συντροφιά να μ’ είχες πάρει
ταξίδι μακρινό στη λησμονιά
Εσύ ένα τραγούδι είχες μόνο
θα σπάσω τη φωνή μου να μη βγει
θα κόψω απ’ το τραγούδι τ’ οξυγόνο
να σβήσει όπως έσβησες κι εσύ
|  |
Lyrics: Kostas Kindynis
Musica: Stavros Kouyioumtzis
Prima esecuzione: Yioryos Dalaras
Ti sei messo per strada all'alba, con la gelata,
con quel vecchio camion,
la morte che spingeva sul gas
ce la avevi da una vita come coguidatore.
Tu ascoltavi solo una canzone
spezzerò la mia voce per non poterla più cantare,
toglierò l'ossigeno dalla canzone,
perché muoia come sei morto tu.
Lo avessi saputo, avrei chiesto la grazia
che fossimo amici da ragazzi,
e che avessi preso me come compagnia,
ti avrei fatto dimenticare di compiere quel lungo viaggio.
Tu ascoltavi solo una canzone
spezzerò la mia voce per non poterla più cantare,
toglierò l'ossigeno dalla canzone,
perché muoia come sei morto tu.
| |
