| |
 | When I sing - 2387 Αναγνώσεις   | | | |      |  |
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Με κλειστά τα μάτια πάντα τραγουδάω
γιατί στην καρδιά μου ο Ζέφυρος φυσά.
Έλα σκόρπισέ με Ζέφυρε σαν στάχτη
σ’ ολονών τα βάθη τα επτασφράγιστα.
Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...
Κάθισε κοντά μου Θάμυρι να πούμε
τη χαρά του κόσμου, το παράπονο.
Κάθε μέρα χάνω, χάνω το όνειρό μου
και το ξαναβρίσκω όταν τραγουδώ.
Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...
Τα τραγούδια παίρνουν κάτι απ’ την ψυχή μας
και το μεταφέρουν στο στερέωμα
όπου αναβοσβήνει σαν θλιμμένο πάλσαρ
και το δρόμο δείχνει για τους ναυαγούς.
Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...
| |
Lyrics: Thanasis Papakonstadinou
Music: Thanasis Papakonstadinou
First version: Melina Kana
I always sing with my eyes closed,
because a west wind blows in my heart.
Come on Zephyrus*, scatter me like ashes
inside everyone's hidden, sealed depths.
Life, you witch
It took me so long to learn you
Thamyris**, sit next to me and let's talk
of the joys and grievances of this world.
Day by day I lose my dream
finding it again only when I sing.
Life, you witch
It took me so long to learn you
Songs take a piece of our soul
carrying it to the firmament
where it pulsates like a grieving pulsar
showing castaways the road home
Life, you witch
It took me so long to learn you
| | | | * In Greek mythology, Zephyrus was the personification of the west wind and the bringer of light spring and early summer breezes
**As narrated in the Iliad, Thamyris was a singer so proud of his skill that he boasted he could outsing the Muses. He competed against them and lost. As punishment for his presumption they blinded him, and took away his ability to make poetry and to play the lyre |  Nicky_P © 21-04-2017 @ 15:38 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
