 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος
Τα μάτια σου τα μελαγχολικά
τη λύπη σου απλώναν σαν μελάνι
Σου έλεγα πως είμαι ένα αλάνι
μα συ μου χαμογέλαγες γλυκά.
Βαδίζαμε στις ράγες του σταθμού
σαν τρένα που αντάμωσαν για λίγο
Σου έλεγα καλύτερα να φύγω
μα σ’ έπνιγαν οι κόμποι ενός λυγμού.
Τα μάτια σου τα μελαγχολικά
εβάψανε τις Κυριακές με γκρίζο
Σου έλεγα για σένα δεν αξίζω
και να που βγήκαν όλα αληθινά.
|  |
Text: Lefteris Papadopoulos
Musik: Yiannis Spanos
Uraufführung: Yiannis Poulopoulos
Deine Augen voll Melancholie
verbreiten wie Tinte deine Trauer
Ich sagte dir, dass ich nichts tauge
doch du schenktest ein süßes Lächeln mir
Auf den Gleisen beim Bahnhof sind wir marschiert
wie Züge, die sich kurze Zeit begegnen
Ich sagte dir, ich werde jetzt besser gehen
doch ein Schluchzen hat deinen Hals blockiert.
Deine Augen voll Melancholie
haben die Sonntage grau gefärbt
Ich sagte dir, ich bin deiner nicht wert
und so ist es eingetroffen wie du siehst.
| |
