 |
Στίχοι: Διονύσης Τζεφρώνης
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος
Τι να έχεις και δακρύζεις
τέτοια όμορφη βραδιά
οι καημοί σου ξεριζώνουν
σαν λουλούδι την καρδιά
Να μην βαριαναστενάζεις
και κατάλαβέ το πια
Μία μέρα με λιακάδα
και πολλές με συννεφιά
Ολο μοναχή πλανιέσαι
στα στενά της γειτονιάς
Να μπορούσα να σου δείξω
το στρατί της λησμονιάς
Μην πονάς για έναν άνδρα
άκουσε που σου μιλώ
θα `βρεις άλλον ν’ αγαπήσεις
πιο πιστό και πιο καλό
|  |
Text: Dionysis Tzefronis
Musik: Yioryos Zabetas
Uraufführung: Yiannis Poulopoulos
Warum kommen dir die Tränen
an so einem schönen Abend
dein Kummer gräbt dem Herzen
wie einer Blume das Wasser ab
Höre auf zu seufzen
und sieh doch endlich ein
nach einem Tag mit Sonnenschein
gibt es viele Tage Wolken
Dauernd läufst du allein umher
in den Gassen des Viertels
Ich wollte, ich könnte dir
die Straße des Vergessens zeigen
Gräme dich nicht eines Mannes wegen
höre zu was ich dir sage
du findest einen anderen zum Lieben
der treuer ist und braver
| |
