 |
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Έπεσε σαν κεραυνός στη γειτονιά μας το μαντάτο
κι έκλεισαν τα μαγαζιά και τα σπιτάκια πάνω ως κάτω.
Ο καλύτερος ο φίλος
εβασίλεψε σαν ήλιος.
Της παρέας το στολίδι
πάει στ’ αγύριστο ταξίδι.
Πάει κι αυτός, πάει κι αυτός,
ο αητός και το λιοντάρι.
Τους ωραίους, μαύρη μοίρα,
μας τους παίρνεις άπονα.
Πάει κι αυτός, πάει κι αυτός,
κι απ’ τον κόσμο αυτόν θα πάρει
δυο λουλούδια, λίγα δάκρυα
και πολλά παράπονα.
Δάκρυα για τον λεβέντη μας τον φίλο δεν εγκρίνω.
Πέστε του τ’ αγαπημένο το τραγούδι του εκείνο
που ’λεγε και τραγουδούσε
στη γυναίκα π’ αγαπούσε
στο μεθύσι, στο κρασί του,
και ξαλάφρωνε η ψυχή του.
|  |
Lyrics: Pythayoras
Musica: Hristos Nikolopoulos
Prima esecuzione: Stelios Kazadzidis
La notizia è caduta sul quartiere come un fulmine:
hanno chiuso i locali e i ritrovi dappertutto.
Il nostro migliore amico
è tramontato come il sole.
L'ornamento della compagnia
parte per un viaggio senza ritorno.
Anche egli se ne va, anche egli se ne va,
che era insieme un'aquila e un leone.
Triste destino, prendi senza pietà
i migliori di noi.
Anche egli se ne va, anche egli se ne va,
riceverà da questo mondo
due fiori, poche lacrime,
e molte pene.
Non approvo le lacrime per il nostro valoroso amico.
Regalategli quella amata canzone
di cui parlava e che cantava,
sulla donna che amò,
sulle sbronze, sul suo vino,
e l'anima sua troverà sollievo.
| |
