 |
Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Διονυσίου
Θυμάμαι έναν πατέρα από καρδιά
να ντύνει με τραγούδια τις αγάπες,
να ανάβουνε ραδιόφωνα και στράτες
στου έρωτα το φως και τη ζημιά.
Κι εγώ πάνω στα χνάρια του σε δύσκολη πορεία
με όνομα βαρύ σαν ιστορία και ξέρω
πως τα βράδια του στα στέκια κάνει εφόδους,
του τραγουδάει του θάνατου κι αυτός του δίνει εξόδους.
Θυμάμαι έναν πατέρα από ψυχή
χαράματα Θεσσαλονίκη Αθήνα
να στέλνει με τα ντόμπρα και τα φίνα
τις πίκρες σε εχθρική περιοχή.
Κι εγώ πάνω στα χνάρια του σε δύσκολη πορεία
με όνομα βαρύ σαν ιστορία και ξέρω
πως τα βράδια του στα στέκια κάνει εφόδους,
του τραγουδάει του θάνατου κι αυτός του δίνει εξόδους.
|  |
Lyrics: Filippos Yrapsas
Musica: Marios Tokas
Prima esecuzione: Stelios Dionysiou
Ricordo un padre che aveva un cuore grande,
che adornava gli amori con le canzoni,
che cantava alla radio e per le strade
la luce e la perdita dell'amore.
E io seguo le sue tracce nel difficile cammino
con un nome e una storia impegnativi, e so
che dava la carica ai luoghi di ritrovo nelle sue notti,
cantava sulla morte, e suggeriva come scamparla.
Ricordo un padre che aveva un'anima grande,
all'alba, a Salonicco, ad Atene
donava le cose schiette e raffinate,
allontanava le amarezze in terra nemica.
E io seguo le sue tracce nel difficile cammino
con un nome e una storia impegnativi, e so
che dava la carica ai luoghi di ritrovo nelle sue notti,
cantava sulla morte, e suggeriva come scamparla.
| |
