 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Φαρμακωμένος ο καιρός παραμονεύει
μες τα στενά του κάτω κόσμου να σε βρει
και δεκατρείς αιώνες άνεργος γυρεύει
την κιβωτό σου και το αίμα να σου πιει
Σε καρτερούν μαστιγωτές και συμπληγάδες
μες τα μαλάματα μια νύφη ξαγρυπνά
κι έχει στ’ αυτιά της κρεμασμένες τις Κυκλάδες
κι ειν’ το κρεβάτι της λημέρι του φονιά
Κρυφά τα λόγια τα πικρά μες το κοχύλι
κρυφά της θάλασσας τα μάγια στο βοριά
θα σβήσει κάποτε στο σπίτι το καντήλι
και μήτε πόρτα θα `βρεις μήτε κλειδαριά
Του κάτω κόσμου τα πουλιά και τα παγώνια
με φως και νύχτα σου κεντούν μια φορεσιά
άνθρωποι τρίζουν κι ακονίζουν τα σαγόνια
πηδούν και τρέχουν και σε φτάνουν στα μισά
|  |
Şarkı Sözü: Manos Eleftheriou
Müzik: Stavros Kouyioumtzis
Ilk Performans: Yioryos Dalaras
Zehirli zaman pusuda
öte dünya geçidinde karşılamak için seni
on üç yüzyıldır bekliyor uykuda
kanını içmek için seni
Bekliyor seni deliler ve bela
uykusuz bir gelin mücevherler içinde
kulaklarına Kikladis'ten bir küpe
katilin ini yatağında
Acı sözler deniz kabuğunda saklı
saklı denizin kuzeydeki sihrinde
evdeki kandil yanıp sönecek elbet günün birinde
ne kapı kalacak ne de kilit geriye
Öte dünya kuşları ve uğursuz tavus
gece gündüz bir esvap dokur sana
gıcırdatır dişlerini biler insanoğlu
zıplar koşar seni yarı yolda yakalar mutlaka
| |
