 |
Στίχοι: Μαρία Κουγιουμτζή
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άδειοι οι δρόμοι που ερχόσουνα
δεν έρχονται ούτε κι οι φίλοι
πετάει ο αγέρας κουρελόχαρτα
για ελευθερία και ειρήνη
Όμως εγώ δεν είμαι ελεύθερος
δεν έχει ειρήνη η ψυχή μου
στεγνό το σώμα από έρωτα
έρημη χώρα η ζωή μου
Άδειοι οι δρόμοι που ερχόσουνα
στην πολιτεία τη χαμένη
και η αγάπη μες το στήθος μου
σαν τραυματίας ανασαίνει
Στο κρύο σπίτι η τηλεόραση
να δείχνει φόνους κι εκτελέσεις
κι εγώ χτυπώ ένα μαύρο τύμπανο
με παραισθητικές ενέσεις
|  |
Lyrics: Maria Kouyioumtzi
Musica: Stavros Kouyioumtzis
Prima esecuzione: Yioryos Dalaras
Strade deserte che percorrevi
neanche la presenza di un amico
il vento faceva volare fogli di giornale stracciati
che parlavano di libertà e di pace.
Ma io non sono libero,
non ho pace nel mio cuore,
il mio corpo sente la mancanza di amore,
la mia vita è una terra desolata.
Strade deserte che percorrevi
nella città perduta,
e l'amore nel mio petto respira
affannosamente, come un ferito.
Nella fredda casa la televisione
non fa che mostrare assassinii e esecuzioni capitali,
e io suono un triste ritmo al tamburo,
con percussioni allucinate.
| |
