 |
Στίχοι: Νίκος Χουλιαράς
Μουσική: Νίκος Χουλιαράς
Πρώτη εκτέλεση: Αρλέτα
Δεν είχε το νησί κατάρτια
Δεν είχε το νησί φωτιά
Δεν είχε το νησί τραγούδια
γιατί μισέψαν τα παιδιά
Δεν είχε το νησί φεγγάρια
μαρμάρωσε κι η κοπελιά
στο πέτρινο χαμόγελό της
γίναν τα όνειρα καράβια
Το πέτρινο χαμόγελό της
το χτίσανε στη μοναξιά
τ’ αγριοπούλια του πελάγου
και χάθηκαν και χάθηκαν
Τώρα ένα χέρι στο λιμάνι
βάφει τη θάλασσα σταχτιά
δεν είναι πια βαθύς ο ύπνος
δεν έχει ελπίδες η νυχτιά
Τώρα είναι μόνη στο λιμάνι
κι είναι το όνειρο μακριά
το πέτρινο χαμόγελό της
το χτίσανε στη μοναξιά
τ’ αγριοπούλια του πελάγου
και χάθηκαν και χάθηκαν
|  |
Lyrics: Nikos Houliaras
Music: Nikos Houliaras
First version: Arleta
The island had no sails
the island had no fire
the island had no songs
Because the children left
the island had no moons
The girl turned to marble
In her stone smile
Dreams became boats
Her stone smile
was built in solitude
by wild seabirds
And they were lost and lost
Now a hand in the harbor
paints the sea with ash
Sleep is no longer deep
Nor does the night bear hope
Now she is alone in the harbor
And the dream is far
Her stone smile
was built in solitude
by thye wild seabirds
And they were lost and lost
| |
