 |
Στίχοι: Θόδωρος Ποάλας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Δημητριάδης
Η πονηριά του Έλληνα
σηκώνει Παρθενώνα,
το αίνιγμα αν έλυνα
θα μ’ έκαναν εικόνα.
Αφήστε με, τον άνθρωπο
σαν Έλληνας να ζήσω,
στην ξάπλα μου, στην άπλα μου,
και θα μεγαλουργήσω.
Η πονηριά του Έλληνα,
τιμή του και καμάρι,
μια ώρα αν τον έλυνα
θα έφτανε στον Άρη.
Αφήστε με, τον άνθρωπο
σαν Έλληνας να ζήσω,
στην ξάπλα μου, στην άπλα μου,
και θα μεγαλουργήσω.
|  |
Text: Thodoros Poalas
Musik: Hristos Nikolopoulos
Uraufführung: Mihalis Dimitriadis
Die Schlauheit des Griechen
errichtet den Parthenon,
wenn ich das Rätsel lösen würde
machten sie mich zur Ikone.
Lasst mich, den Menschen
als Grieche leben,
auf meiner Liege, in meinem Freiraum
und ich werde Großes leisten.
Die Schlauheit des Griechen
ist seine Ehre und sein Stolz,
wenn ich ihn eine Stunde los ließe
käme er bis zum Mars.
Lasst mich, den Menschen
als Grieche leben,
auf meiner Liege, in meinem Freiraum
und ich werde Großes leisten.
| |
