 |
Στίχοι: Κώστας Άγας
Μουσική: Κώστας Άγας
Πρώτη εκτέλεση: Τάκης Κωνσταντακόπουλος
Πέρα στο Τρίστομο και στο Διαφάνι
το πεύκο που `χει κορμό λυγερό
παιχνίδι με τους αέρηδες κάνει
πηγαίνοντας κόντρα με τον καιρό.
Και τα κλαδιά του γεμάτα βελόνες
σκύβουν σε βράχια αρμυρά για να βρουν
τις ρίζες τους που εδώ και αιώνες
σε καρπαθίτικη γη τα κρατούν.
Τα χρόνια έρχονται, τα χρόνια φεύγουν
και τα μελτέμια στο πεύκο ξεσπούν
απ’ τους ασκούς του Αιόλου ξεφεύγουν
μα τον κορμό του ποτέ δεν τρυπούν.
Κι αν άνεμοι του Αιγαίου αφήνουν
το καρπαθίτικο πεύκο γυρτό
οι μνήμες του από το χθες δε σβήνουν
και ψάχνει στο χώμα για ουρανό.
Κι αν έχουνε τους κορμούς λυγισμένους
τα πεύκα για τη ζωή τραγουδούν
στήνουν στην πέτρα χορούς μανιασμένους
και μ’ αυτοσχέδια στιχάκια γλεντούν.
|  |
Text: Kostas Ayas
Musik: Kostas Ayas
Uraufführung: Takis Konstadakopoulos
Drüben in Tristomo und Diafani
spielt die Kiefer mit biegsamem Stamm
ihr Spielchen mit den Winden
und stemmt sich gegen den Sturm.
Und ihre Zweige voller Nadeln
hängen über salzige Felsen und suchen
ihre Wurzeln die seit ewigen Jahren
sie in karpathischer Erde halten.
Die Jahre kommen, die Jahre gehen
der Meltemi an der Kiefer sich bricht
er entflieht des Äolos' Schläuchen
doch ihren Stamm durchbohrt er nicht.
Und die Winde der Ägäis lassen
die karpathische Kiefer gebeugt zurück
ihre Erinnerung ans Gestern wird nicht verblassen
auf der Suche im Boden den Himmel im Blick.
Auch wenn ihre Stämme gebeugt sind
singen die Kiefern über das Leben
sie tanzen wilde Tänze auf dem Fels
und feiern mit improvisierten Versen.
| |
