Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Fusión Antoñito el Camborio
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130303 Τραγούδια, 269350 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Fusión Antoñito el Camborio - 2341 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Federico Garcia Lorca
Μουσική: Γιάννης Γλέζος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη

Απόδοση στίχων από Οδυσσέα Ελύτη.

Ποιος είσαι το λοιπόν Αντόνιο;
Αν ήσουν βέρος Καμπορίο
θα `χες κάνει ν’ αναβρύσει
πέντε κρούνους βρύση το αίμα
Όμως δεν είσαι κανενού,
μήτε είσαι βέρος Καμπορίο.
Άντε, χαθήκαν οι τσιγγάνοι
που έρμοι γυρνάν τα βουνά
και τα μαχαίρια κια που εξέραμε
τώρα στη σκόνη ανατριχιάζουν.

ΑντόνιοΤόρρες Χερέδια,
Καμπορίο σκληρότριχε
αχ, φεγγαρομελαμψέ μου
και αντρογαρούφαλλέ μου,
ποιος πήρε την ψυχή σου
σιμά στο Γουδαλκιβίρ.
Οι τέσσερις μου οι ξαδερφοί
γυιοί του Μπεναμεχί
ό,τι στους άλλους δεν το `βρισκαν,
πάνω μου το λιμπίζονταν.
Ποδήματα γυαλιστερά,
στολίδια φιλντισένια
και κιο το δέρμα ζυμωτό
από ελιά και γιασεμί.


Letras de Canciones: Federico Garcia Lorca
Música: Yiannis Ylezos
Primera representaci: Maria Dimitriadi

Versos de dos poemas distintos de Lorca

Antonio, ¿quién eres tú?
Si te llamaras Camborio,
hubieras hecho una fuente
de sangre con cinco chorros.
Ni tú eres hijo de nadie,
ni legítimo Camborio.
¡Se acabaron los gitanos
que iban por el monte solos!
Están los viejos cuchillos
tiritando bajo el polvo.

Antonio Torres Heredia,
Camborio de dura crin,
moreno de verde luna,
voz de clavel varonil:
¿Quién te ha quitado la vida
cerca del Guadalquivir?
Mis cuatro primos Heredias
hijos de Benamejí.
Lo que en otros no envidiaban,
ya lo envidiaban en mí.
Zapatos color corinto,
medallones de marfil,
y este cutis amasado
con aceituna y jazmín.

 Para esta canción se han cogido trozos de los dos poemas del Romancero Gitano protagonizados por Antonio Torres Heredia (Prendimiento uno y Muerte, el otro, de Antoñito el Camborio). La traducción utiliza la versión de Odysseas Elytis modificándola a veces y añadiendo pasajes que el premio Nobel no tradujo. Sus versiones, publicadas en libro primero en Las Erres del Amor (Icaro, 1980) y después en su poesía completa (Icaro, 2002) son las que musicó MIkis Theodorakis.
This song includes passages from two different Lorca's poems. Odysseas Elytis translated these poems in the way found in Mikis Theodorakis songs (Antonio Torres Heredia I & II). This version uses some of his work, sometimes it modifies it and above all it adds many verses he did not translate, and of course he did not mix up different poems. Elytis' translations can be found in Ta Ro tou Erota (Ikaros 1980) and in Poiisi (Ikaros 2002).
   Avellinou © 03-12-2016 @ 11:20

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο