 |
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Πέρασε κάποιος που σου μοιάζει
Ίδια φιγούρα, ίδια μάτια και μαλλιά
Ίδιος ο τρόπος που κοιτάζει
Κι είπα πως ήσουν η αγάπη μου η παλιά
Κι έτρεξα μήπως σε προλάβω
Δυο τρεις κουβέντες να σου πω
Μα πάλι σε έχασα, λες και ήτανε γραφτό
Σε έκρυψε η νύχτα μέσα στο μαύρο της παλτό (2)
Απαγορεύω, άλλη αγάπη στο μυαλό μου να σκεφτεί
Και στο κορμί μου απαγορεύω,
με άλλο σώμα την ζωή να μοιραστεί
Απαγορεύω, τα δυο μου χείλη να γυρέψουνε φιλιά
Και στην καρδιά μου απαγορεύω,
σ'άλλης αγάπης να βρεθεί την αγκαλιά
Απαγορεύω…
Πέρασε κάποιος που σου μοιάζει
Κι όταν με είδε, χαμογέλασε γλυκά
Σαν να μου είπε " Μη σε νοιαζει "
Ίσως κι εκείνος να σε ψάχνει τελικά (2)
|  |
лирика: Vasilis Yiannopoulos
lyrics
музыка: Hristoforos Yermenis
Первое исполнение: Peyky Zina
Кто-то прошел, с тобою схожий -
Та же фигура, те же волосы, глаза...
Смотрел на меня также точно!
"Может быть он и есть любовь твоя?"
Мелькнула мысль: может, догонишь?
Сказать успеешь пару слов?
Но что ж, с судьбою не поспоришь -
Тебя скрыл ночи черный балахон!
Я запрещаю себе и думать о другом!
Не позволяю я и телу
Другому стать моей судьбой!
Я запрещаю другого целовать своим губам!
Сердце свое я больше
никому в мире не отдам!
Я запрещаю!
Кто-то прошел, с тобою схожий
И сладко улыбнулся мне...
Будто сказал мне: "Не тревожься!"
Может быть, это он и есть?
| |
