 |
Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης & Μαρινέλλα
Άλλες ερμηνείες:
Νίκος Δημητράτος
Νινή Ζαχά
Μαρινέλλα
Βίκυ Λέανδρος
Γιώργος Νταλάρας
Νανά Μούσχουρη
Σαββίνα Γιαννάτου
Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή
με ένα κανάτι κι ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ.
Είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά
κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά.
Αχ κυρ Αντώνη πώς σ’ αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να `ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.
Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί
γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί
ό, τι ποτέ δεν έζησε μες τ’ όνειρό του ζει
μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή.
Αχ κυρ Αντώνη πώς σ’ αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να `ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.
Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί
κι όταν ξυπνάμε τον καρτεράμε στην πόρτα να φανεί.
Μα ο κυρ Αντώνης δε θα βγει ποτέ του στην αυλή
αφού για πάντα μες τ’ όνειρό του θέλησε πια να ζει.
|  |
Şarkı Sözü: Manos Hatzidakis
Müzik: Manos Hatzidakis
Ilk Performans: Stelios Kazadzidis & Marinella
Diğer performansları:
Nikos Dimitratos
Nini Zaha
Marinella
Viky Leandros
Yioryos Dalaras
Nana Moushouri
Savvina Yiannatou
Bay Antonis uzun zamandır avluda yaşıyordu
küçük bir testi, bir yatak ve bolca şarap ile.
İki mavi gözü, taranmamış saçları vardı
ve bir de eski giysilerinin üzerine taktığı bir çiçeği.
Ah, Bay Antonis seni nasıl da severdik, yıldızları sayardık seninle,
senin için ateş yakıp üzerinden atlardık, yağmurlar gelesiye
ve öfkeni unuturduk hep, kuşlar gibi çevrende döner dururduk
seninle çocuklar gibi gülerdik, sen dua ederken.
Bay Antonis uyumak için acele ederdi
çünkü gece rüyalarında, hatırlamak isterdi
aslında yaşamadığını, sadece rüyasında yaşadığını
ama gece biter ve gün, onu mutsuz bir halde bulurdu.
Ah, Bay Antonis seni nasıl da severdik, yıldızları sayardık seninle,
senin için ateş yakıp üzerinden atlardık, yağmurlar gelesiye
ve öfkeni unuturduk hep, kuşlar gibi çevrende döner dururduk
seninle çocuklar gibi gülerdik, sen dua ederken.
Ama bir gece Bay Antonis yatağını yaptı uyumak için
ve uyandığımızda onun kapıda görünmesini bekledik.
Ama Bay Antonis avludan hiç çıkmadı
çünkü artık sonsuza dek rüyasının içinde yaşamak istedi.
| |
