 |
Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου & Didier Barbelivien
Μουσική: Francois Bernheim
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μου στέλνουν πάντα καρτ ποστάλ
Από νησιά, μαμά.
Κι είναι πολύ συχνά,
Μποέμ αρτίστες, μουσικοί
Αμήχανα παιδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Προσφέρουν δώματα με θέα
Σε βαθειά νερά.
Τους νιώθω μυστικά,
Να επιθυμούν ωκεανούς
Μα πάει η καρδιά ρηχά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Πώς θα `θελα να φέρω κάποιον
λίγο πιο κοντά.
Μ’ αυτοί περνούν, μαμά,
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Αστέρια που αφήνουν ίχνη
οι νύχτες του έρωτα.
Με βία που ζητά,
Ενός αδέσποτου παιδιού
Να κλέψει την καρδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Πώς θα `θελα να φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά.
Μ’ αυτοί περνούν, μαμά.
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μ’ ένα χαμόγελο που μοιάζει με γκριμάτσα πια.
Κι αφού χτυπούν, μαμά,
Μ’ αφήνουν με τα όνειρά μου,
Μόνη μου ξανά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Τι θα κερδίσω αν φέρω κάποιον
Λίγο πιο κοντά.
Αφού περνούν, μαμά
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.
|  |
Paroles: Haroula Alexiou & Didier Barbelivien
Musique: Francois Bernheim
Première Performance: Haroula Alexiou
Les hommes qui passent, maman
m'envoient toujours des cartes postales
des Bahamas, maman.
es hommes qui passent tout le temps
sont musiciens, artistes, peintres,
trop comιdiens souvent.
Les hommes qui passent, maman
m'offrent toujours une jolie chambre
avec terrasse, maman
Les hommes qui passent, je sens
qu'ils ont le coeur ΰ marrιe basse,
des envies d'ocιan
Les hommes qui passent pourtant
qu'est-ce que j'aimerais en voler
un pour un mois, pour un an
Les hommes qui passent, maman
ne me donnent jamais rien que de l'argent
Les hommes qui passent, maman
leurs vies d'amour sont
des ιtoiles qui laissent des traces, maman
Les hommes qui partent, violents
sont toujours ceux qui ont gardι
un coeur d'enfant perdant
Les hommes qui passent, pourtant
qu'est-ce que j'aimerais en voler un pour un mois pour un an
Les hommes qui passent, maman
ne me donnent jamais rien que de l'argent
Les hommes qui passent, maman
ont des sourires qui sont un peu comme des grimasses, maman
Les hommes qui passent, troublants
me laissent toujours
avec mes rκves et
mes angoisses d'avant
Les hommes qui passent, pourtant
qu'est-ce que j'aimerais en voler un
pour un mois pour un an
Les hommes qui passent, maman
ne me donnent jamais rien que de l'argent
| |
