 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου
Ρίξε στη φωτιά δυο ξύλα
κι άκου να σου πω
η ζωή μας είναι σκύλα
μα την αγαπώ.
Για μας βρέχει και χιονίζει, κι ό,τι άλλο πεις
άμα μπλέξεις με μαχαίρι, πάντα θα κοπείς.
Μού `στειλες τις άλλες γράμμα
για παρηγοριά
και μου μίλαγες για θάμα κι αλλαξοκαιριά
Για μας βρέχει και χιονίζει, κι ό,τι άλλο πεις
άμα μπλέξεις με μαχαίρι, πάντα θα κοπείς.
Κάτσε τώρα να φουμάρεις
και να ζεσταθείς
και τον δρόμο σου να πάρεις
πάλι απαρχής
Για μας βρέχει και χιονίζει, κι ό,τι άλλο πεις
Πήρες του καημού τον δρόμο κι όχι της ντροπής.
|  |
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Musica: Mimis Plessas
Prima esecuzione: Stratos Dionysiou
Getta nel fuoco due pezzi di legno,
e ascolta ciò che debbo dirti:
la nostra è una vita da cani,
tuttavia la amo.
Su di noi piove e nevica, e ci sarebbe molto altro da dire,
ma se giochi col coltello, sempre ti taglierai.
Mi hai inviato un'altra lettera delle tue
per consolarmi
e mi hai parlato di miracoli e di cambiamenti del tempo.
Su di noi piove e nevica, e ci sarebbe molto altro da dire,
ma se giochi col coltello, sempre ti taglierai.
Ora siediti a fumare
e a scaldarti,
e prendi la tua strada
nuovamente dall'inizio.
Su di noi piove e nevica, e ci sarebbe molto altro da dire.
Prendi la strada del dolore, e non della vergogna.
| |
