 |
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Δε μ’ αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό,
τα δάκρυά μου δε σας λένε κάτι.
Λοιπόν, διηγηθείτε μου τι έγινε εδώ
να βρω ξανά του νήματος την άκρη.
Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας,
που κάνουν τα καλάμια να λυγίζουν,
στα όρια των χωραφιών κι εν μέσω άπνοιας
τα μέτωπα των αγροτών δροσίζουν.
Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας.
Φωτογραφίες δείξτε μου αυτών που Κυριακή
γεννήθηκαν κι εκείνων που έχουν πέσει,
από τη βάρκα λίγο πριν φτάσει στην ακτή,
γιατί η ζωή τους πια δεν τους αρέσει.
Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή,
σαν σβήνουνε τα φώτα στην πλατεία.
Καθώς και τ’ απογεύματα μετά την προσευχή
και πριν να ξεκινήσει η αλητεία.
Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή.
Αν συνεχίζουν πείτε μου κοιτώντας τη φωτιά,
οι άνθρωποι να κάθονται στις φτέρνες,
και αν οι ομορφότερες γυναίκες στα κρυφά,
κάτω από τη γλώσσα εκτρέφουν σμέρνες.
Πείτε μου, ακόμα, αν έρχεται στην άκρη του χωριού
ο λύκος του θανάτου τους χειμώνες,
που σαν κουνούσε την ουρά το γάλα έπηζε
στα τρομαγμένα στήθη απ’ τις λεχώνες.
Πείτε μου ακόμα αν έρχεται στην άκρη του χωριού.
Πείτε μου, μη βρέθηκε η σκάφη που, παλιά,
λουζόμουνα με ήλιο και με χιόνι
ή τα μαλλιά που φύλαξε απ’ την πρώτη μου κούρα
η μάνα που ακόμα ρούχα απλώνει.
Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό,
συντρόφια, μήπως βρέθηκε και κείνο,
να φτύσω μέσα με οργή που οι νέες εποχές
με κάνουνε να μοιάζω με κρετίνο.
|  |
Lyrics: Thanasis Papakonstadinou
Musica: Thanasis Papakonstadinou
Prima esecuzione: Thanasis Papakonstadinou
Non mi riconoscete perche sono stato via per molto tempo
Le mie lacrime non vi toccano
Allora raccontantemi cosa è succeso qui
Perque io trovi di nuovo il filo
Raccontatemi quelle vostre storie
Che fanno piegare le canne
che ai confini dei campi e in mezzo all’afa
Fanno rinfrescare la fronte dei contadini.
Raccontatemi quelle vostre storie
Fatemi vedere le foto di coloro che di domenica
Sono nati e di coloro che sono caduti
Dalla barca un po’ prima che arrivasse alla riva
Perche la loro vita non gli piace piu.
Raccontatemi le canzioni che cantate all’alba
Quando si spengono le luci della piazza
E anche nel pomeriggio, dopo la preghiera
Prima che cominciasse il vagabondaggio
Raccontatemi le canzioni che cantate all’alba
Ditemi se, guardando il fuoco,
gli uomini continuano a sedersi sui talloni
E se le piu belle donne segretamente
Sotto la lingua allevano murene
Ditemi se viene ancora al limitare del vilaggio
Il lupo della morte in inverno
Che quando agitava la coda, il latte si induriva
Nelle tette impaurite delle puerpere
Ditemi se viene ancora al limitare del vilaggio
Ditemi, è mica stato trovato il lavatoio in cui una volta
Mi lavavo con sole e neve?
O i capelli che ha conservato dopo il mio primo taglio
La madre che ancora stende i panni?
La sputacchiera fusa di Bakounin
E mica stata trovata, compagni?
Perche io ci sputi dentro con rabbia, che i tempi moderni
Mi fanno sembrare un cretino...
Non mi riconoscete perche sono stato via per molto tempo.
| |
