 |
Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: One
Άλλοι μου λένε πως πρέπει να κοιτάζω
Τους ανθρώπους μες στα μάτια
Κι άλλοι επιμένουν
Πως για να πάω μπροστά
Θα πρέπει το βλέμμα να `χω χαμηλωμένο
Άλλοι μου λένε να κάνω ότι κάνουν οι πολλοί
Γιατί δεν πρέπει να διαφέρω, να διαφέρω
Άλλοι μου λένε πως δεν πρέπει να φωνάζω
Πως αν μιλάω ευγενικά όλα θα γίνουν
Κι άλλοι το δίκιο μου θα βρω αν αντιδράσω
Κι αν δε μένω συνέχεια από κάτω
Άλλοι μου λένε να λέω ότι λένε οι πολλοί
Γιατί δεν πρέπει νά `μαι η εξαίρεση, η εξαίρεση
Κανείς δε ρώτησε τι θέλω...Εγώ
Τι ονειρεύομαι, τι αγαπώ
Οι άλλοι με βλέπουν στο χαρτί
Μια στατιστική
Και θέλουν να ελέγχουν τη δική μου ζωή
Κανείς δε ρώτησε τι θέλω...Εγώ
Τι ονειρεύομαι, τι αγαπώ
Οι άλλοι χτυπάν στις πληγές
Που είναι ανοιχτές
Μα εγώ γκρεμίζω τις πόρτες
Που βρίσκω μπροστά μου κλειστές
Άλλοι φροντίζουν να με ενημερώνουν
Μ’ ένα τεράστιο χαμόγελο ευεργέτη
Και μου σερβίρουν μόνο αυτά που πρέπει
Αυτά που μου χρειάζονται να μάθω
Άλλοι μου λένε να ξέρω ότι ξέρουν οι πολλοί
Γιατί δε χρειάζεται να ξέρω τίποτα άλλο, τίποτα άλλο
|  |
Teksty: Yioryos Theofanous
Muzyka: Yioryos Theofanous
Pierwszy występ: One
Inni mi mówią że powinienem patrzeć
Ludziom zawsze prosto w oczy
A inni wręcz obstają
Że gdy chcę naprzód iść
To muszę wzrok swój utrzymywać opuszczony
Inni mi mówią bym robił to co robią inni też
Nie powinienem się wyróżniać – się wyróżniać
Inni mi mówią że nie powinienem krzyczeć
Że jeśli grzecznie powiem – wszystko mi się spełni
A inni że dla racji muszę reagować
Nie pozwalać się wiecznie zdominować
Inni mi mówią bym mówił to co mówią inni też
Nie powinienem być wyjątkiem – być wyjątkiem
Nikt nie zapytał wszak czego ja chcę
Co kocham mocno tak i o czym śnię
Pojmują mnie w papierach swych
Statystyką cyfr
I kontrolować by chcieli cały mój własny byt
Nikt nie zapytał wszak czego ja chcę
Co kocham mocno tak i o czym śnię
Po ranach uderzają mi
Otwartych do krwi
Podczas gdy pragnę wyważać
Zamknięte przede mną wciąż drzwi
Inni starają się wciąż mnie informować
Z takim szerokim uśmiechem dobroczyńcy
Lecz mi serwują tylko to co trzeba
Co sami chcą żeby mi przekazać
Inni mi mówią bym wiedział to co wiedzą inni też
Nie ma potrzeby żebym wiedział trochę więcej – trochę więcej
| |
