 |
Στίχοι: Δημήτρης Μητσοτάκης
Μουσική: Παναγιώτης Κατσιμάνης
Πρώτη εκτέλεση: Ενδελέχεια
Άλλες ερμηνείες:
Γιάννης Κότσιρας
Γλυκερία
Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει;
Να’ ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι.
Να’ ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι.
Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη.
Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας;
Να μη μοιάζει με κανένα.
Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας;
Μα να μοιάζει μ’ όλα όσα αγαπάς.
Τι τραγούδι να σου πω που να’ χει αέρα;
Σαν κι αυτά μες τις κασέτες που `χουν λιώσει.
Γιατί πάτησαν το χρόνο, σ’ έχουν νιώσει.
Πήραν σήκωσαν το φως κι εδώ το φέραν.
Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας;
Να μη μοιάζει με κανένα.
Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας;
Μα να μοιάζει μ’ όλα όσα αγαπάς.
Τι τραγούδι να σου πω χωρίς ουσία;
Να το φτύνουν οι σοφοί κι οι μπερδεμένοι.
Να γεννιέται στα ρηχά κι εκεί να μένει.
Να μην έχει ούτε λάμψη, ούτε αξία.
Μα να φέγγει στη δική σου καταχνιά.
|  |
Lyrics: Dimitris Mitsotakis
Music: Panayiotis Katsimanis
First version: Endelehia
Other versions:
Yiannis Kotsiras
Ylykeria
What song should I sing to you that knows you
That will be there when you laugh and when you're afraid
That will be there when you get drunk and when you feel pity
And when you hide in loneliness's quarters
What song should I sing to you
Wherever you go
So it doesn't sound like others
But to resemble all those which you love
What song should I sing to you, which is upbeat
Like those from the cassettes which have been played to death
Because they've been there all the time, they've felt you
They took, raised the torch and brought it here
What song shall I sing to you, without any meaning
That will be spat at by the wise and the confused
That is born in the shallows and stays there
That has no shine, or worth...
But to gleam in your fog
| |
