 |
Στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Άλλες ερμηνείες:
Χαρούλα Αλεξίου Φωνητικά: Αλκίνοος Ιωαννίδης & Σωκράτης Μάλαμας
Δημήτρης Μητροπάνος
Βασίλης Καρράς
Θα περπατήσω μοναχός κι αυτό το βράδυ
μήπως και βρω της λησμονιάς σου το νερό
και σε υπόγεια σκοτεινά θα βρω σημάδι
μ’ ένα ποτήρι ως της αυγής τον πανικό
Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ’ το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο
Σ’ ένα ποτήρι με φυτίλι αναμμένο
βλέπω τα μάτια σου και κλαίω σιωπηλά
και το μυαλό μου που είναι πάλι θολωμένο
στριφογυρνά των τραγουδιών σου τη θηλιά
Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ’ το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο
|  |
Lyrics: Yioryos Athanasopoulos
Music: Sokratis Malamas
First version: Sokratis Malamas
Other versions:
Haroula Alexiou Fonitika: Alkinoos Ioannidis & Sokratis Malamas
Dimitris Mitropanos
Vasilis Karras
I will walk alone once again this evening
in case find the water that will make me forget of you
and, in dark basements I'll find a sign
holding a glass till the panic of dawn
A cigarette endless and heavy my loneliness
looks like a woman that's tired of the street
she lets her laugh loose and sits beside me
she buys the next round and taps me on the shoulder
In a glass with a burning fuse
I see your eyes and i'm silently crying
and my mind, that is muddled once again,
is whirling round the noose of your songs
A cigarette endless and heavy my loneliness
looks like a woman that's tired of the street
she lets her laugh loose and sits beside me
she buys the next round and taps me on the shoulder
| |
