 |
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης
Είχα μια αγάπη μια φορά που’ μοιαζε λίγο
στη θλίψη μόνο με τη φτωχογειτονιά
εκεί που η σκέψη ακροπατεί σαν το φονιά
για να τη δει απ’ τη γωνιά
πώς να ξεφύγω.
Μοιάζουν οι δρόμοι μας σπαθιά που συναντιούνται
μέσα στη νύχτα και ραΐζουν τη σιωπή
αίμα στ’ αχείλι και στο βλέμμα αστραπή
πες μου ποιο στόμα να τα πει
και πώς ξεχνιούνται.
Τ’ όνειρο μικρή σαν χαθώ νωρίς
κάμε φυλαχτό για να το φορείς
ράψε δυο πουλιά με κλωστή χρυσή
το `να να `μαι εγώ, τ’ άλλο να `σαι εσύ.
Πέρασε κόσμε κι η παράσταση θ’ αρχίσει
και θα τα πούμε σαν δυο φίλοι γκαρδιακοί
που σμίξανε κάποια θλιμμένη Κυριακή
σε μια ταβέρνα ερημική
κι έχουν μεθύσει.
Άσπρο πουκάμισο θα βάλω απόψε πάλι
να πέσει απάνω του σαν ταύρος ο καιρός
δώσε μου μάνα την ευχή να βγω γερός
πόλεμος είναι και χορός
και παραζάλη.
Τ’ όνειρο μικρή σαν χαθώ νωρίς
κάμε φυλαχτό για να το φορείς
ράψε δυο πουλιά με κλωστή χρυσή
το `να να `μαι εγώ, τ’ άλλο να `σαι εσύ.
|  |
Lyrics: Dimitris Apostolakis
Music: Dimitris Apostolakis
First version: Manolis Lidakis
Once I had a love that shared some of the grief
which overwhelms the slums
where thoughts lurk like a killer
only to see their precious love;
to leave I cannot.
Our roads are just like swords that meet in the night
and silence they break
thunder and blood our gaze
those that lips can say
who can forget.
My love, when I perish
dream as amulet cherish
make two birds with golden thread
and both of us youll wear.
Now everyone, come close and the show will begin
well talk as true friends
a Sunday they met
and their pain they shared
over too many drinks.
Tonight once again, Ill put on my all-white shirt,
like red rag to time,
and pray for me to stay alive
Its a dance and fight
whirl in the mind.
My love, when I perish
dream as amulet cherish
make two birds with golden thread
and both of us youll wear.*
| |
