 |
Στίχοι: Ζωή Παναγιωτοπούλου
Μουσική: Ηλίας Λιούγκος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται ακριβός
κι όλο ζητάει τίμημα
για κάθε σου ξεκίνημα
Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται αιχμηρός
το γέλιο έχει τ’ αγκάθι του
και το σωστό τα λάθη του
Τελειώσανε τ’ αστεία μας
ιδού η τραγωδία μας
να θες να πεις τ’ ανείπωτα
και να μη βρίσκεις τίποτα
Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται αυστηρός
μετρά τις απουσίες σου
να βρει τις τιμωρίες σου
Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται σκληρός
κι όσα άκαιρα καρπίζουνε
σαν μοναξιά στοιχίζουνε
Τελειώσανε τ’ αστεία μας
ιδού η τραγωδία μας
να θες να πεις τ’ ανείπωτα
και να μη βρίσκεις τίποτα
|  |
Letras de Canciones: Zoi Panayiotopoulou
Música: Ilias Liouykos
Primera representaci: Yioryos Dalaras
A medida que pasa el tiempo
El tiempo se vuelve caro
Y continuamente pide un precio
Por cada comienzo tuyo
A medida que pasa el tiempo
El tiempo se vuelve puntiagudo
La risa tiene su espina
Y lo correcto sus errores
Se acabaron nuestras bromas
Aquí está nuestra tragedia
De querer decir lo indecible
Y de no encontrar nada
A medida que pasa el tiempo
El tiempo se vuelve austero
Cuenta tus ausencias
Para encontrar tus castigos
A medida que pasa el tiempo
El tiempo se vuelve duro
Y todo lo inoportuno da fruto
Se pone en fila como una soledad
Se acabaron nuestras bromas
Aquí está nuestra tragedia
De querer decir lo indecible
Y de no encontrar nada
| |
