 |
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας & Φίλιππος Νικολάου
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Άλλες ερμηνείες:
Δήμητρα Γαλάνη
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας.
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
μες στου μυαλού μου το αβάσταχτο κενό
μοιάζεις με όνειρο που φεύγει μακρινό...
Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ
Δώδεκα
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
δεν το αντέχω το μαρτύριο αυτό
και πως τελειώσαν όλα θέλω να σου πω...
Μα δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ
Δώδεκα
|  |
Letras de Canciones: Nikos Karvelas & Filippos Nikolaou
Música: Nikos Karvelas
Primera representaci: Anna Vissi
Otras presentaciones:
Dimitra Yalani
Las doce y ni una llamada
no marcas el número de mi soledad
y crece la distancia entre nosotros
Las doce y ni una llamada
en mi cabeza el insoportable vacío
pareces un sueño lejano que se marcha
Y no suena el teléfono, me ahoga la decepción
de que nunca comprendas qué estoy pasando
aunque mi agonía se haya convertido en montaña
Las doce, mi esperanza pende
de un teléfono que se ha quedado muerto
y de mi corazón que grita “te amo”
Las doce
Las doce y ni una llamada
no marcas el número de mi soledad
y crece la distancia entre nosotros
Las doce y ni una llamada
no soporto este martirio
y quiero decirte que todo terminó
Y no suena el teléfono, me ahoga la decepción
de que nunca comprendas qué estoy pasando
aunque mi agonía se haya convertido en montaña
Las doce, mi esperanza pende
de un teléfono que se ha quedado muerto
y de mi corazón que grita “te amo”
Las doce
| |
