 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Μου έχεις τάξει μια εκδρομή
μα είναι για μας η κάθε μέρα βροχή
μ’ έχει κουράσει αυτή η διαδρομή
ένα τοπίο όλο όχι και μη
Κι είναι η πόρτα κλειστή
όμως για μένα ήσουν πάντα
μια πληγή ανοιχτή
μα πού ξέρεις μπορεί
να ταξιδέψουμε μια μέρα
ή μια νύχτα μαζί
Θα `θελα ξανά να με θες
θα `θελα αέρας να γίνεις
να περνάω τις νύχτες που καίς
το πουκάμισό μου ν’ ανοίγεις
Δεν είναι η αγάπη σαν εκδρομή
είναι μια μάχη που `χει και νικητή
μα τι απ’ τα δύο πονάει πιο πολύ
η μοναξιά πονάει ή η επαφή
Μα πού ξέρεις μπορεί
να ταξιδέψουμε μια μέρα
ή μια νύχτα μαζί
κι είναι η πόρτα κλειστή
όμως για μένα ήσουν πάντα
μια πληγή ανοιχτή
Θα `θελα ξανά να με θες
θα `θελα αέρας να γίνεις
να περνάω τις νύχτες που καίς
το πουκάμισό μου ν’ ανοίγεις
Να `μαι φάντασμα στη σιωπή
να `σαι όλα αυτά που φοβάμαι
κι ύστερα με ένα φιλί
μες τα χέρια σου να κοιμάμαι
|  |
Tекст: Eleana Vrahali
Mузика: Mihalis Hatziyiannis
Прва представа: Mihalis Hatziyiannis
Jedno putovanje si mi obecala
ali za nas svaki dan pada kisa
zamorila me je ova putanja
predeo samo sa ''ne'' i ''nemoj''
Vrata su zatvorena
ali za mene si uvek bila
otvorena rana
Ko zna, mozda
otputujemo jednog dana
ili noci, ti i ja
Voleo bih da me opet zelis
voleo bih da postanes vetar
da prolazim nocima kad goris
moju kosulju da otkopcavas
Nije ljubav kao putovanje
to je bitka iz koje izlazi pobednik
sta li od ta dva vise boli
da li samoca ili dodir
Ko zna, mozda
otputujemo jednog dana
ili noci, ti i ja
Vrata su zatvorena
ali za mene si uvek bila
otvorena rana
Voleo bih da me opet zelis
voleo bih da postanes vetar
da prolazim nocima kad goris
moju kosulju da otvaras
Da budem duh u tisini
da budes sve ono cega se bojim
a onda poljupcem jednim
u tvojim rukama da zaspim
| |
