 |
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Έχω πάψει να πιστεύω πια
το ποίημα της αγάπης
το ποίημα της παρηγοριάς
της πιο γλυκιάς απάτης
Τώρα μοιάζει όνειρο
που το ’σβησε η μέρα
κι είναι η μέρα σκοτεινή
και πώς να δεις πιο πέρα
Μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ
Δώσ’ μου μια νέα αρχή
μεσ’ στην καμένη γη
Μεσ’ στην καμένη γη
μη με ξεχνάς εσύ
Έχω πάψει να πιστεύω πια
τα ίδια παραμύθια
που κάποτε ορκίστηκα
πως λένε την αλήθεια
Τώρα δε βρίσκω τίποτα
και τίποτα δε χάνω
κι από τούτη τη ζωή
αξίζω παραπάνω
Μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ
Έχω πάψει να φοβάμαι πια
τον αυστηρό σου νόμο
μου είχε κόψει τα φτερά
μου έκλεινε το δρόμο
Τώρα πάω πια παντού
μα πουθενά δε φτάνω
κι όσο χρωστάω πιο πολλά
ξοδεύω παραπάνω
Μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ
|  |
Versuri: Nikos Portokaloylou
Muzică: Nikos Portokaloylou
Prima de performanţă: Nikos Portokaloylou
Am încetat să mai cred
În poezia iubirii
În poezia mângâierii
A celei mai dulci rătăciri
Acum pare un vis
Că s-a stins ziua
Şi ziua este întunecoasă
Şi cum să vezi mai departe
Dar chiar dacă am pierdut
Nu mă uita niciodată
Dă-mi un nou început
Pe pământul ars
Pe pământul ars
Nu mă uita
Am încetat să mai cred
În aceleaşi poveşti
Care cândva au jurat
Că spun adevărulα
Acum nu găsesc nimic
Şi nu pierd nimic
Şi de la această viaţă
Merit mult mai mult
Dar chiar dacă am pierdut
Nu mă uita niciodată
Am încetat să mă mai tem
De legea ta severă
Mi-a tăiat aripile
Mi-a închis drumul
Acum merg peste tot
Dar nu ajung nicăieri
Şi încât datorez tot mai mult
Cheltuiesc mai mult
Dar chiar dacă am pierdut
Nu mă uita niciodată
| |
