 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Ολυμπίου
Αν ήσουν εδώ θα ξυπνούσαμε μαζί
και θα πίναμε καφέ απ’ το ίδιο φλιτζάνι
αν ήσουν εδώ δε θα λέγαμε πολλά
μα θα ζούσαμε αγκαλιά και αυτό μου φτάνει..
Τώρα αυτό το σπίτι είναι ένα τίποτα,
ένα άδειο τίποτα που μέσα του ζω,
και η ζωή μου πάντα ένα τίποτα,
όμως θ’ άλλαζα ζωή αν ήσουν εδώ να σ’ αγαπώ..
Αν ήσουν εδώ θα γυρνούσα απ’ τη δουλειά
και θα βλέπαμε αγκαλιά την ίδια ταινία,
αν ήσουν εδώ θα ξαπλώναμε μαζί,
και θα βλέπαμε αγκαλιά την ίδια ευτυχία..
Τώρα αυτό το σπίτι είναι ένα τίποτα,
ένα άδειο τίποτα που μέσα του ζω,
και η ζωή μου πάντα ένα τίποτα,
όμως θ’ άλλαζα ζωή αν ήσουν εδώ να σ’ αγαπώ...
|  |
Lyrics: Nikos Moraitis
Musica: Mihalis Hatziyiannis
Prima esecuzione: Despoina Olybiou
Se tu fossi qui ci sveglieremmo assieme
e berremmo il caffe' dalla medesima tazza
se tu fossi qui non diremmo molto
ma vivremmo abbracciati e questo mi basta...
Ora questa casa e' un niente,
un niente vuoto nel quale vivo,
e la mia vita sempre un niente,
sebbene cambierei vita se tu fossi qui per poterti amare...
Se tu fossi qui ritornerei dal lavoro
e vedremmo abbracciati la medesima pellicola,
se tu fossi qui ci coricheremmo assieme,
e vedremmo abbracciati la medesima felicita'...
Ora questa casa e' un niente,
un niente vuoto nel quale vivo,
e la mia vita sempre un niente,
sebbene cambierei vita se tu fossi qui per poterti amare...
| |
