 |
Στίχοι: Κώστας Λαχάς
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Άλλες ερμηνείες:
Δήμητρα Γαλάνη
Τα λόγια μου της νύχτας μετανάστες
σε δρομολόγια χωρίς επιστροφή
άσ’ τις πλατείες να βογκούν σου λέω άστες
ίσως με βρεις μες στην επόμενη στροφή
Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός
Ένας Στρυμόνας και βουλιάζω στα νερά
όπως ψαράς μέσα στη λάσπη της Κερκίνης
οιωνοσκόπος με σημάδια φανερά
χάθηκα πάλι μες στο πρόσωπο εκείνης
Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός
Ματώνει στα Κυβέλεια η οθόνη
κι εγώ ρεμβάζω σε πεδία αχανή
στο Μιραμάρε κολυμπούσες πάντα μόνη
και ο Ματθαίος έχει χρόνια να φανεί
Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός
|  |
Lyrics: Kostas Lahas
Musica: Thanos Mikroutsikos
Prima esecuzione: Dimitris Mitropanos
Altri spettacoli:
Dimitra Yalani
Le mie parole emigranti della notte
su percorsi senza ritorno
lasciale gemere nelle piazze ti dico lasciale
forse mi troverai alla prossima svolta
Si restringono i vicoli,
gli amici fantasmi
e la città per lo più assomiglia
a una tomba di famiglia
Uno Strimone e affondo nelle acque
come un pescatore nel fango della Kerkìni
augure davanti a segni sicuri
mi sono di nuovo perso nel volto di quella
Si restringono i vicoli,
gli amici fantasmi
e la città per lo più assomiglia
a una tomba di famiglia
Gronda sangue lo schermo alle "Cibelie"
e io vado fantasticando in una piana sconfinata
al Miramare nuotavi sempre da sola
e Matteo da tanto tempo non si fa vedere
Si restringono i vicoli,
gli amici fantasmi
e la città per lo più assomiglia
a una tomba di famiglia
| |
