 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Κοίτα πως με ησυχάζει που σ’ άκουω και σήμερα,
Βρήκα μια αφορμή να πάρω κάτι να σου πω
Είναι τα αισθήματα μου σαν θηρία ανήμερα,
Κι ούτε ξέρω πως τ’ αντέχω και τα συγκρατώ
Ποιος από τους δυο τολμάει αυτήν την πρώτη πρώτη κίνηση
Μια λέξη, ένα χάδι, έτσι για αρχή
Κι όπου θέλει ας μας παει αυτή η δυνατή συγκίνηση
Πόσο θα θελα να γίνει λίγο πιο ακατάλληλη η σκηνή
Μες στο γέλιο σου, στο βλέμμα, κοιτά πως ταξίδεψα
Μου χαρίζεις λίγο χρόνο μα πολύ χαρά
Μ’ ένα απλό καφέ μαζί σου, κοιτά πως ξεδίψασα
Τώρα που έμαθα πού μένεις να έρχομαι συχνά
Ποιος από τους δυο τολμάει αυτήν την πρώτη πρώτη κίνηση
Μια λέξη, ένα χάδι, έτσι για αρχή
Κι όπου θέλει ας μας παει αυτή η δυνατή συγκίνηση
Πόσο θα θελα να γίνει λίγο πιο ακατάλληλη η σκηνή
|  |
Tекст: Eleana Vrahali
Mузика: Mihalis Hatziyiannis
Прва представа: Mihalis Hatziyiannis
Pogledaj kako me smiruje sto te cujem i danas.
Nasao sam izgovor da te pozovem, nesto da ti kazem.
To su moja osecanja poput divlje zveri sada
i ne znam kako uspeo sam da ih suzdrzim.
Koji od nas dvoje usudjuje se na taj prvi - prvi potez,
jedna rec, jedan dodir, za pocetak?
i gde god zeli ako nas ponese to jako osecanje
Toliko zeleo bih da postane, malo neprijatnija situacija.
U osmehu tvom, u pogledu, vidi kako plovim.
Dajes mi malo vremena, ali puno srece.
Sa jednom obicnom kafom uz tebe, vidi kako utolio sam zedj.
Sada kada znam gde zivis, dolazicu cesce.
Koji od nas dvoje usudjuje se na taj prvi - prvi potez
Jedna rec, jedan dodir, za pocetak
i gde god zeli vodi nas to jako osecanje
Toliko zeleo bih da postane, malo neprijatnija situacija.
| |
