 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Όμορφη μέρα με βλέμμα χαράς,
χρώματα γύρω και ελπίδες για μας.
Είναι ένα δώρο η ζωή μα συχνά το ξεχνάω.
Στον ουρανό του θεού η φωλιά
και ας μην είμαστε οι δυο μας πουλιά.
Απολαμβάνω τη μέρα και χαμογελάω.
Μίλησέ μου με φωνή τρυφερή,
μη χαλάσεις τη μέρα μου αυτή,
με μια λέξη σου, με μια συλλαβή,
μη με βάλεις σημάδι, ζητάει ένα χάδι η ψυχή,
το μπορείς μόνο εσύ.
Όμορφή μέρα, του κόσμου οι φωνές
φτάνουν στ’ αυτιά μου σαν τις Κυριακές.
Μοιάζει σαν άνοιξη, μοιάζει η ζωή με αλήθεια.
Λες και το φως πια δε δείχνει πληγές,
βρήκε ένα τρόπο να μπει στις ψυχές.
Όλα είναι ίδια μα δε μοιάζουνε πια με συνήθεια.
Μίλησέ μου με φωνή τρυφερή,
μη χαλάσεις τη μέρα μου αυτή,
με μια λέξη σου, με μια συλλαβή,
με με βάλεις σημάδι, ζητάει ένα χάδι η ψυχή,
το μπορείς μόνο εσύ.
|  |
Tекст: Eleana Vrahali
Mузика: Mihalis Hatziyiannis
Прва представа: Mihalis Hatziyiannis
Lep dan sa pogledom srecnim,
okruzeni bojama i nadom za nas.
Zivot je poklon, ali cesto to zaboravljam.
Na nebu smo u bozijem gnezdu
iako nismo dve pticice.
Uzivam u danu i smejem se.
Pricaj mi neznim glasom,
nemoj mi pokvariti dan ovaj,
sa jednom reci tvojom, jednim slogom
nemoj me raniti, jedan zagrljaj dusa trazi
to mozes samo ti.
Lep dan, zvukovi zemlje
dopiru do mog uha kao nedeljom
Lici na prolece, lici na zivot sa istinom.
Kazes da svetlost ne pokazuje vise rane,
Nasla si jedno bice da pustis u dusu.
Sve je isto ali ne lici na naviku vise.
Pricaj mi neznim glasom,
nemoj mi pokvariti dan ovaj,
sa jednom reci tvojom, jednim slogom
nemoj me raniti, jedan zagrljaj dusa trazi
to mozes samo ti.
| |
