 |
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Της είχαν τάξει το κλειδί
που ανοίγει τα σκοτάδια
μόνη ψάχνει τα βράδια
το δρόμο πού `χασε να βρει.
Τα λάθη πάλι αφαιρεί
και μένουν οι προθέσεις
ατέλειωτες προσθέσεις
και το φιλί που διαιρεί.
Πού `ναι κρυμμένο το κλειδί
που ξεκλειδώνει λέξεις
κι απόψε πως θ’ αντέξεις
μ’ όλα τα «πρέπει» και τα «μη».
Θα πέσει για να κοιμηθεί
και πριν καλά προλάβει
ο ύπνος να την πάρει
το ίδιο όνειρο θα δει.
Μ’ ένα ποδήλατο παλιό
μονάχη της θα τρέχει
μακριά μαλλιά θα έχει
και το κλειδί το μαγικό.
|  |
Lyrics: Paraskefas Karasoulos
Music: Stefanos Korkolis
First version: Maria Dimitriadi
They had promised her the key
that opens the dark
she searches alone in the nights
to find the way she lost
She deducts again mistakes
intentions are left
endless sums
and the kiss that divides.
Where's the key hidden?
the one that unlocks words
and how can you make it tonight
with all those "must" and "don't"
She will go to bed
before even realising
she will fall asleep
and have the same dream.
With an old bike
she'll run alone
she'll have long hair
and the magic key.
| |
