 |
Στίχοι: Σταμάτης Σπανουδάκης
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Όταν βλέπω πόσο λίγα σου `χω δώσει
τις κουβέντες τις πικρές που σου `χω πει
πόσο θα θελα για μια στιγμή μονάχα
να γυρνούσε η ζωή μου στην αρχή.
Όσα λάθη έχω κάνει να διορθώσω
και να ζήσω ζωή μόνο για σένα
κι όσα μείνανε στη μέση να τελειώσω
και να σβήσω όσα ήτανε γραμμένα.
Αχ, δεν είν’ ο θάνατος που με τυραννάει,
είναι η στιγμή, είναι η στιγμή που περνάει και χάνεται.
Πόσοι μήνες, πόσα χρόνια πεταμένα
ό, τι χάνεται ακόμα με τρομάζει
κι η εικόνα σου που φαίνεται στον τοίχο
μόνη έξοδος κινδύνου τώρα μοιάζει.
Αχ, δεν είν’ ο θάνατος που με τυραννάει
είν’ η στιγμή, είν’ η στιγμή που περνάει και χάνεται.
|  |
Tекст: Stamatis Spanoudakis
Mузика: Stamatis Spanoudakis
Прва представа: Eleftheria Arvanitaki
Kada vidim koliko sam ti malo dala
i gorke razgovore koje smo vodili
koliko želim da se samo na trenutak
moj život vrati na početak
Da bih ispravila sve što sam ti zgrešila
i da bih živela život samo zbog tebe
i da bih završila stvari ostavljene napola
i da izbrišem sve što je bilo suđeno
Ah, nije smrt ta što me tiraniše
trenutak je to, trenutak što prolazi i gubi se
Koliko meseci, koliko bačenih godina
Ono što se izgubilo i dalje me plaši
Tvoj potret što se pojavljuje na zidu
sada se čini samo izlazom za hitne slučajeve
Ah, nije smrt ta što me tiraniše
trenutak je to, trenutak što prolazi i gubi se
| |
