 |
Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Τρύπες
Πρώτη εκτέλεση: Τρύπες
Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δε θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη
Θέλεις ξανά ν’ αποτελειώσεις μοναχός
Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ’ τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
Ποιος έρωτας σε σπρώχνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Το όνειρο που σ’ έφερε μια μέρα ως εδώ
Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλιτώνει
Θέλεις ξανά ν’ αποτελειώσεις μοναχός
Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ’ τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
Ποια νήματα σ’ ενώνουν με μια άλλη θηλιά
Ποια κύματα σε διώχνουν απ’ αυτό το λιμάνι
Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
Ποια αστέρια τραγουδάνε την καινούρια σου ζάλη
Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δε θέλουν να βγουν
Ποια ελπίδα σ’ οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά από παντού
Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι
|  |
Tекст: Yiannis Angelakas
Mузика: Trypes
Прва представа: Trypes
Vreme je najgori lekar
spaljuje te, rasipa te i sledjuje
ali ti se uskoro nećeš nalaziti ovde
neko će drugi s prašinom da se bori
Želiš ponovo da dovršiš sam
jedno putovanje što nema kraj
pod tvojom se odećom najstariji bog budi
u tvoje su se torbe svi drumovi nagurali
Koje su ti mape zagrejale opet misli
koja su mora presušila u tvojoj maloj glavi
koji te vetar nosi daleko odavde
reci mi koji si strah zavoleo opet
Iz kog su te sna probudili mokrog, oskudnog
koji demoni zalivaju tvoju novu ošamućenost
koja ljubav te gura što dalje odavde
reci mi koji si strah zavoleo opet
San što te je jednog dana doveo ovde
danas gori, rdja i odbacuje te
čas te drži na zemlji, čas te po nebu rasipa
isti te san izjeda i oslobadja
Želiš ponovo da dovršiš sam
jedno putovanje što nema kraj
pod tvojom se odećom najstariji bog budi
u tvoje su se torbe svi drumovi nagurali
Koje te niti vezuju za neku drugu omču
koji te talasi iz ove luke izbacuju
koja te sudbina doziva s druge strane
reci mi koji si strah zavoleo opet
Koji su oblaci prekrili tvoje srce isušeno
koje zvezde opevaju tvoju novu ošamućenost
koja te laž drži blizu istine
reci mi koji si strah zavoleo opet
Koje reči u tebi trunu i ne žele da izadju
koja te nada vodi u najsladju obmanu
koja te tuga šutira dalje od svega
reci mi, koji te je opet nadvladao strah
| |
