 |
Στίχοι: Νίκος Βαξαβανέλης
Μουσική: Παναγιώτης Μπρακούλιας
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Σύννεφα, πλημμύρισαν τα μάτια μου με σύννεφα
και όπου να’ναι θα ξεσπάσει μπόρα σύντομα
πάλι θα κλάψω κι η αιτία θα’σαι εσύ μόνο εσύ
Εσύ που έφυγες και έκανες συντρίμμια
την καρδιά μου, τα όνειρά μου
εσύ που έλεγες πως θα’σουνα μαζί μου
ότι κι αν γίνει μια ζωή
Όλα για σένα απόψε μιλάνε
όπου κοιτάξω η δική σου σκιά
όπου κι αν πάω με όποια και να’μαι
στα μάτια της βλέπω εσένα ξανά
να σε ξεχάσω δε γίνεται φως μου
στον ουρανό μου ήσουνα αστροφεγγιά
νιώθω τόσο μόνος μεσ’την ερημιά του κόσμου
Στείλε ένα μήνυμα μόνο μια λέξη
της μοναξιάς μου να σπάσει η σιωπή
τόση απουσία η καρδιά πώς ν’αντέξει
πώς να παλέψει με την προσμονή
κλείσαν οι ορίζοντες κι όλοι οι δρόμοι
ο μόνος δρόμος για μένα είσαι εσύ
πόσο σ’ αγαπώ ποτέ δεν ένιωσες, γιατί;
Σίδερα, μεσ’το μυαλό και στην καρδιά μου σίδερα
φυλακισμένος στης αγάπης σου τη χίμαιρα
πάλι παλεύω με αμέτρητα γιατί, αμέτρητα γιατί
γιατί μ’αρνήθηκες και μ’άφησες να ζω με το παράπονο
γιατί βρε άπονο πώς να φωνάξω πως υπάρχω
δίχως νόημα κι αγάπη στη ζωή
|  |
Lyrics: Nikos Vaxavanelis
Music: Panayiotis Brakoulias
First version: Nikos Oikonomopoulos
Clouds, my eyes are heavily clouded
and wherever this is heading I know there will be downpour soon.
Again, I shall cry and it will be because of you.
You, the one who left not just me
but my heart and dreams in pieces.
You, the one who used to say you would be with me,
no matter what happened, forever.
Everything talks about you tonight.
Wherever I look I see your shadow.
Whevere I go and whoever I am with,
I see you again in her eyes.
It's impossible for me to forget you, my darling.
You were the starlight that shone in my sky
but now I feel so alone in this vast lonely world.
Send me a message, please, just one word
to break the silence of my lonliness.
How can my heart withstand such absence?
How can it fight against the waiting?
Let the sun set and close off all roads,
for the only road that leads to me is you.
You never felt how much I was in love with you. Why?
Chains, around my mind and chains around my heart.
Imprisoned in the falsehood that was your love.
Once again I find myself fighting with so many "whys", so many "whys".
Why did you deny me and why did you leave me to wallow in my suffering?
Just tell me why? How can one be expected just to cry out in order to say they still exist?
But one cannot exist without a reason and love in life when you're not in it.
| |
