 |
Στίχοι: Θανάσης Βούτσινος
Μουσική: Ποίμης Πέτρου
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Μέτρησα τις εποχές τώρα σωστά
μου `παν αλήθειες παλιές λόγια γνωστά
ποιος το σκοτάδι νικά
το νιωσα έστω κι αργά.
Πόσες βροχές πόσοι χειμώνες
τις νύχτες μου ‘καναν αιώνες.
Και ‘μεναν οι σκέψεις μου μόνες
ο φόβος να τις κυβερνά.
Πόσες βροχές πόσοι χειμώνες
στα χρόνια μου γίναν θαμώνες.
Και ‘παιζαν ρυθμούς οι σταγόνες
η άνοιξη να μην ξυπνά.
Μέτρησα τις εποχές τώρα σωστά
μου `παν αλήθειες παλιές λόγια πικρά
για μια στιγμή που τολμά
και πίσω ποτέ δεν κοιτά.
Πόσες βροχές πόσοι χειμώνες
τις νύχτες μου ‘καναν αιώνες.
Και ‘μεναν οι σκέψεις μου μόνες
ο φόβος να τις κυβερνά.
Πόσες βροχές πόσοι χειμώνες
στα χρόνια μου γίναν θαμώνες.
Και ‘παιζαν ρυθμούς οι σταγόνες
η άνοιξη να μην ξυπνά.
Να να να να να να να να
Πόσες βροχές πόσοι χειμώνες
στα χρόνια μου γίναν θαμώνες.
Και ‘παιζαν ρυθμούς οι σταγόνες
η άνοιξη να μην ξυπνά.
|  |
Letras de Canciones: Thanasis Voutsinos
Música: Poimis Petrou
Primera representaci: Mihalis Hatziyiannis
Ahora he contado bien las estaciones
que me contaban viejas verdades, palabras conocidas
quien vence a la oscuridad
lo sentí tarde
cuantas lluvias, cuantos inviernos
mis noches se hicieron eternas
y mis pensamientos se quedaron solos
para que el miedo los domine.
cuantas lluvias, cuantos inviernos
en mis años se volvieron patrones.
Y las gotas tocaban ritmos
para no despertar la primavera
Ahora he contado bien las estaciones
que me contaban viejas verdades, palabras amargas
que por un momento se atreve
pero que nunca mira atrás
Μέτρησα τις εποχές τώρα σωστά
μου 'παν αλήθειες παλιές λόγια πικρά
για μια στιγμή που τολμά
και πίσω ποτέ δεν κοιτά.
cuantas lluvias, cuantos inviernos
mis noches se hicieron eternas
y mis pensamientos se quedaron solos
para que el miedo los domine.
cuantas lluvias, cuantos inviernos
en mis años se volvieron patrones.
Y las gotas tocaban ritmos
para no despertar la primavera
| |
