 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Φυλακή χωρίς αμπάρες και σιδεριές
Μοιάζει το δικό μας σπίτι από τα χτες
Ρημαγμένο προδομένο, όλο καημό
Πού να κάτσω για να κλάψω τον χωρισμό
Ανάθεμα την τύχη μου
Που σ’ έβαλα στο σπίτι μου
Κι από την πρώτη την βραδιά
Σού’δωσα αγάπη και κλειδιά
Δεν μπορώ δεν την αντέχω την ερημιά
Πιο καλά να το `χε κάψει μια πυρκαϊά
Έφερες μες στην καρδιά μου τον χαλασμό
Πού να κάτσω για να κλάψω τον χωρισμό
|  |
Lyrics: Kostas Virvos
Musiikki: Apostolos Kaldaras
Kantaesitys: Stelios Kazadzidis
Vankilaa ilman sellejä ja kaltereita
Muistuttaa kotimme eilisestä
Raunioina petettynä, pelkkää kurjuutta
Missä istua itkeäkseni eroa?
Kirottu onneni
Kun sinut otin kotiini
Ja ensimmäisestä illasta
Sulle annoin rakkauden ja avaimet
En voi, en kestä autiutta
Parempi että sen olisi polttanut tulipalo
Toit sydämeeni murtumisen
Missä istua itkeäkseni eroa?
| |
