 |
Στίχοι: Πάνος Κατσιμίχας & Χάρης Κατσιμίχας
Μουσική: Lucio Dalla
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Κατσιμίχας & Χάρης Κατσιμίχας
Άννα όπως τόσες άλλες,
Άννα, όμορφη Άννα.
Άννα με το βλέμμα που σβήνει,
μυγιάγγιχτη Άννα.
Θα φύγει κάποτε θα φύγει.
Της συνοικίας το αστέρι.
Η Άννα με τις φιλενάδες
κλείνει τα μάτια και το ξέρει.
Ο Μάρκος μες στα ρούχα του που πλέει,
ο Μάρκος μια καρδιά που καίει.
Με τη μάνα και την αδερφή του,
και την άχαρη ζωή του
Μα όταν νυχτώνουνε οι δρόμοι,
τρέχει να βρει τη συμμορία
Ο Μάρκος με τους κολλητούς,
ο Μάρκος τσαμπουκάς στη συνοικία.
Το φεγγάρι μια μπάλα στ’ ουρανού το μπιλιάρδο
Και τ’ αστέρια αμέτρητα στου φλίπερ το τζάμι
Ο Μάρκος σ’ ένα μπάρ,
δεν ξέρει που να πάει
Ένα ξεκλείδωτο γκάζι βουτάει
και για την πόλη τραβάει
Σαββάτο η Άννα πάει για χορό,
ο Μάρκος στην πίστα καλπάζει.
Το χορευτάδικο είναι φριχτό,
μια αδερφή (gay) με πάθος τον κοιτάζει.
Μα πες μου εσύ που όλα τα ξέρεις,
ποιος είναι ο δρόμος για τ’ αστέρια;
Κοιτάζονται, μιλάνε, γελάνε,
μιλάνε με τα χέρια
και αρχίζουν να πετάνε
αγκαλιά μες στη ζαλάδα.
Σαν κωμωδία αμερικάνικη
πέρασε και τούτη η βδομάδα.
Μα η Αμέρικα μακραίνει,
στην άλλη όχθη της σελήνης
Κυνηγώντας τους ζυγώνει
μ’ ένα γέλιο που το αίμα τους παγώνει.
Το φεγγάρι απλώνει,
τους πιάνει απ’ τον ώμο.
Μ’ ένα μάτσο αστέρια
κατεβαίνει στο δρόμο.
άρρωστο φεγγάρι,
στο δρόμο χύνεται.
Ένα σκυλί που περνάει,
γαβγίζει, και ξεκουμπίζεται.
Η Άννα θέλει να πεθάνει,
ο Μάρκος ονειρεύεται άλλα μέρη.
Κάποιος τους είδε να γυρίζουν χέρι με χέρι.
|  |
Text: Panos Katsimihas & Haris Katsimihas
Musik: Lucio Dalla
Uraufführung: Panos Katsimihas & Haris Katsimihas
Anna, wie so viele andere
Anna, schöne Anna
Anna mit dem blick, der erlischen lässt
Unberührte Anna
Sie wird weggehen, irgendwann wird sie weggehen
Der Stern des Gemeindebaus
Anna und ihre Freundinnen
schließt die Augen und weiß es.
Marko schwimmt in seiner Kleidung
Marko ein Herz, das weint
Mit der Mutter und der Schwester
und dem freudlosen Leben.
Aber wenn die Straßen dunkel werden,
läuft er und sucht seine Bande
Marko mit seinen Freunden,
Markο, Schlägerei im Gemeindebau
Der Mond eine Kugel auf dem Billard des Himmels
Und die Sterne sind unzählbar auf der Scheibe des Flipper
Marko in einer Bar
weiß nicht wohin er soll
Ein nicht abgeschlossenes Auto nimmt er
und zieht in die Stadt
Samstag, Anna geht zum Ball
Marko galoppiert auf der Tanzfläche
Der Tanz ist freakig
Ein Homosexueller sieht in mit Leidenschaft an
Aber sag mir, wo du alles weißt
wo ist der Weg zu den Sternen?
Sie sehen sich an, reden, lachen,
reden mit den Händen
und beginnen zu fliegen
Arm in Arm in dem Getummel
Wie eine amerikanische Komödie
ist diese Woche vorbeigegangen
Aber Amerika entfernt sich
am anderen Ufer des Mondes
Sie jagend kommt sie näher
mit einem Lachen, dass das Blut gefrieren lässt.
Der Mond breitet sich aus,
nimmt sie am Arm.
Mit einem Haufen Sterne
steigt er zur Straße herab.
Kranker Mond,
leert sich auf der Straße aus
Ein Hund, der vorbeikommt,
bellt und knöpft sich auf.
Anna will sterben,
Marko denkt an andere Orte.
Jemand hat sie gehen gesehen, Hand in Hand.
| |
