 |
Στίχοι: Τάκης Μουσαφίρης
Μουσική: Τάκης Μουσαφίρης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Όταν ο ήλιος ξεψυχάει
και ο εσπερινός χτυπάει
τι είναι εκείνο που με τρώει λίγο λίγο
κι όλο σκέφτομαι κι όλο σκέφτομαι
κι όλο θέλω να φύγω
Δειλινά σαν τα μαχαίρια
δειλινά που σε πεθαίνουν
μοναχά τα δυο σου χέρια
μ’ ανασταίνουν
Δειλινά σαν τα μαχαίρια
δειλινά που σε πεθαίνουν
μοναχά τα δυο σου χέρια
μ’ ανασταίνουν
Όταν ο ήλιος χαμηλώνει
και η σκιά μου μεγαλώνει
τι είν’ εκείνο που με σβήνει λίγο λίγο
κι όλο σκέφτομαι, κι όλο σκέφτομαι
κι όλο θέλω να φύγω
Δειλινά σαν τα μαχαίρια
δειλινά που σε πεθαίνουν
μοναχά τα δυο σου χέρια
μ’ ανασταίνουν
Δειλινά σαν τα μαχαίρια
δειλινά που σε πεθαίνουν
μοναχά τα δυο σου χέρια
μ’ ανασταίνουν
|  |
Paroles: Takis Mousafiris
Musique: Takis Mousafiris
Première Performance: Dimitris Mitropanos
Quand le soleil décline
Et que l'Angelus sonne
Qu'est-ce qui me dévore peu à peu ?
Et je pense sans cesse et je pense sans cesse
Que je veux seulement partir
Des crépuscules comme les couteaux
Des soirs qui te tuent
Tes 2 mains, seules,
me ressuscitent
Des crépuscules comme les couteaux
Des soirs qui te tuent
Tes 2 mains, seules,
me ressuscitent
Quand le soleil descend
et que mon ombre s'allonge
Qu'est-ce qui m'éteint peu à peu ?
Et je pense sans cesse et je pense sans cesse
Que je veux seulement partir
Des crépuscules comme les couteaux
Des soirs qui te tuent
Tes 2 mains, seules,
me ressuscitent
Des crépuscules comme les couteaux
Des soirs qui te tuent
Tes 2 mains, seules,
me ressuscitent
| |
