 |
Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Όπως μυστικά και ήσυχα
οι βροχές μιλούν στα πέλαγα,
να `μουν προσευχή, να ημέρευα
της ζωής σου τα ανήσυχα.
Για άλλη μια φορά σε βρίσκω μάτια μου,
βγαίνεις απ’ τον καθρέφτη,
κι απ’ το κελί μου με τραβάς...
Για άλλη μια φορά σε βρίσκω μάτια μου,
βγαίνεις απ’ τον καθρέφτη,
και πέφτεις και μαζεύεις τα κομμάτια μου.
Και μπροστά στο τέλος το άγιο,
θα φυλάω ένα πέρασμα,
στων αιώνων το συγκέρασμα,
να σε συναντήσω κι αύριο.
|  |
Lyrics: Nikos Zoudiaris
Music: Nikos Zoudiaris
First version: Alkinoos Ioannidis
As secretly and quietly
the rains talk to open seas,
If I was a prayer, to quieten
your life's the apprehensives.
For once again I find you my dear,
you come out of the mirror
and you pull me out of my cell...
For once again I find you my dear,
you come out of the mirror
and you fall and collect my pieces.
And in front of the holly end,
I will look out a passing,
to the mixing of the centuries,
to meet you again tommorow.
| |
