 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Σιγά σιγά ξεχαστήκαμε κι οι δύο
σ’ ένα λιμάνι γεμάτο σκουριά
σιγά σιγά μου ψιθύρισες αντίο
κι έριξες πέτρα πίσω σου βαριά.
Πώς να κρατήσω το φως που βασιλεύει
πώς να λυγίσω τα βουνά;
Είναι αργά αργά αργά αργά
τ’ όνειρο να χτίσουμε ξανά.
Ποιους ταξιδιώτες ποιας νύχτας να ρωτήσω
για να μου πούνε αν σε είδαν πουθενά;
Σιγά σιγά στης αγάπης το βιβλίο
είχε φανεί μια σελίδα λευκή
σιγά σιγά ήρθε χιόνι κι ήρθε κρύο
κι όλα παγώσαν κάποια Κυριακή.
Πώς να κρατήσω το φως που βασιλεύει
πώς να λυγίσω τα βουνά;
Είναι αργά αργά αργά αργά
τ’ όνειρο να χτίσουμε ξανά.
Ποιους ταξιδιώτες ποιας νύχτας να ρωτήσω
για να μου πούνε αν ακόμα μ’ αγαπάς;
|  |
Lyrics: Nikos Ykatsos
Musica: Manos Hatzidakis
Prima esecuzione: Manolis Mitsias
Piano piano ci siamo dimenticati l'uno dell'altro noi due
in un porto tutto pieno di ruggine
piano piano mi hai sussurrato addio
e ti gettasti alle spalle una pietra pesante
Come posso trattenere la luce del tramonto
come posso piegare le montagne ?
E' tardi è tardi è tardi
per ricostruire il sogno
Quali viandanti di qual notte posso interrogare
per farmi dire se ti hanno vista mai ?
Piano piano nel libro dell'amore
era apparsa una pagina bianca
piano piano arrivò la pioggia e arrivò il freddo
e una Domenica tutto si gelò
Come posso trattenere la luce del tramonto
come posso piegare le montagne ?
E' tardi è tardi è tardi
per ricostruire il sogno
Quali viandanti di qual notte posso interrogare
per farmi dire se mi ami ancora ?
| |
